قرآن در یک دست و فیس بوک در دست دیگر (1)

پس از فرونشاندن موقت قیام خلق مصر بوسیله ارتش، مبارزه وارد مرحله بعدی خود می شود!

ورنر پیرکر
سرچشمه:
www.linksnet.de
09.06.2011
برگردان میم حجری

حکومت مطلقه هنوز پا برجا ست.

شهروندان پوکه های فشنگ را مشت مشت نشان می دهند، که پس از هجوم «نیروهای امنیتی» بر تظاهر کنندگان در میدان تحریر قاهره (9 آوریل 2011) جمع آوری کرده اند.

• اول ماه مه سال 2011، اولین اول ماه مه در 54 سال است که طبقه کارگر مصر می تواند آزاد از امر و نهی دولت، روز خجسته خود را جشن بگیرد.

• خروش خروشان مارش صد هزار نفری کارگران به سوی میدان تحریر به گوش می رسد.

• سپاه ماه مه به فراخوان فدراسیون سندیکاهای مستقل مصر که در سی ام ژانویه سال 2011 تأسیس یافته به میدان آمده است تا اراده خود را در زمینه تحول اجتماعی اعلام کند.

• در حین اینکه سپاه صدهزارنفری کار در میدان تحریر انحلال سندیکای وابسته به حسنی مبارک را و محاکمه سران فاسد و وابسته آن را طلب می کند، سندیکای سابق (EFTU) در غیاب رهبر خود ـ حسین مقوا ـ که به عنوان سازمانده هجوم اشتران بر تظاهر کنندگان (دوم فوریه 2011) در بازداشت بسر می برد، «روز کار» خود را با حکومت موقت و سران ارتش آغاز می کند.

• حزب کمونیست افسانه ای مصر که از اواسط سال 1970 ممنوع اعلام شده، در اعلامیه خود خطاب به کارگران مصر می گوید:
• «ما اول ماه مه را به شما ـ کارگران مصر ـ تبریک می گوئیم.
• امروز روز شما ست!
• ما از مبارزات شما در راه آزادی و استقلال استقبال می کنیم.»

• قیام خلق مصر از همان آغاز مورد حمایت کارگران مصر بوده است.
• آنها نخست به شکل پراکنده و منفرد، بعد به شکل کلکتیف و دسته جمعی به حمایت از قیام توده ها برخاستند.

• وقتی در هشتم فوریه سال 2011، دهها هزار کارگر مصر بطور یکپارچه بسان شیر به میدان تحریر پا گذاشت، تناسب قوا بطور بی برگشت به نفع توده های انقلابی تغییر یافت.

• طبقه کارگر مصر نه تنها گلوله واپسین را بر شقیقه رژیم مبارک شلیک کرد، بلکه حوادث ژانویه ـ فوریه را به نقطه اوج خود رساند و فاتحه بلند بالائی بر رژیم خودکامه خواند.

• دو میلیون کارگر مصر ـ قبل از همه ـ در صنایع نساجی دلتای نیل، از سال 1998 تا سال 2010 در تظاهرات، اعتصابات و دیگر فرم های مقاومت اجتماعی شرکت کرده اند.

• دستاوردهای مبارزه افزایش دستمزد، بهبود شرایط کار و چه بسا اخراج رؤسای فاسد کارگاه ها و کارخانه ها بوده اند.
• از همان زمان میان انقلابیون پرولتری و جنبش دانشجوئی که بعدها تحت عنوان «انقلابیون فیس بوک» وارد میدان تحریر شدند، تماس تنگاتنگی وجود داشته است.

• در اوایل سال 2008 از طریق فیس بوک، تدارک اعتصاب عمومی چیده شد، ولی ناکام ماند.

• رژیم مبارک دیگر حاضر به تمکین به مطالبات طبقه کارگر نبود و تصمیم به سرکوب هر نوع مقاومت گرفته بود.

با تشدید سرکوب از وحشت سرنگونی به تقلب در انتخابات مجلس مصر در سال 2010 دست زد و به دست خود گور مبارک و همگنانش را حفر کرد.

ادامه دارد