قرآن کریم از دیدی دیگر (سوره الأعراف ) (۴۷۷)

        

   

ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

آنگاه به فرشتگان گفتيم:

 آدم را سجده كنيد. 

همه، جز ابليس، سجده كردند و ابليس در شمار سجده‌كنندگان نبود.

سؤال این بود که چرا ابلیس از فرمان الله سرپیچی می کند؟

 

با تشکیل دگم «عصیان ابلیس و سرپیچی از فرمان الله در رابطه با سجده در مقابل آدم»

دوئالیسم خیر و شر (هابیل و قابیل، نور و ظلمت، اهورا و اهریمن)

به صورت دیالک تیک الله و ابلیس بسط و تعمیم می یابد.

بدین طریق

الله

به مثابه مظهر خیر (نعمت و مثبت و رحمت و حمایت و هدایت و محبت و عزت)

و

ابلیس

به مثابه مظهر شر (ذلت و منفیت و قساوت و ضلابت و شرارت و خفت)

قلمداد می شود

و

ضمنا

الله

به مثابه هادی و حامی نیکوکاران (ثواب کاران)

و

ابلیس

به مثابه گمراه کننده و بانی بدکاران (گناهکاران)

قلمداد می شود.

 

البته

سرحدات میان الله و ابلیس

در قرآن کریم

سیال است.

چون الله به مثابه قدر قدرت مطلق، باید فونکسیون های ابلیس را هم داشته باشد.

مثلا

دیالک تیک کفر و ایمان

در قرآن 

منوط و وابسته به اراده الهی قلمداد می شود:

این الله است که تصمیم می گیرد و تعیین و مقرر می کند 

که 

چه کسی ایمان بیاورد و رستگار شود

و

چه کسی کفر بورزد و کیفر ببیند.

ابلیس

در بهترین حالت به آلت دست الله تنزل می یابد.

چون اگر الله نخواهد، ابلیس نمی تواند کسی را از صراط مستقیم منحرف سازد.

به برکت دیالک تیک الله و ابلیس میسر می شود

که

دگم ارتکاب گناه توسط آدم و تبعید او از بهشت برین به زمین کمین

 تئوریزه (تئولوژیزه) شود.

ابلیس

خود را به صورت ماری در می آورد و از آبراهی وارد باغ بهشت می شود و حوا را و به واسطه حوا، آدم را 

  به خوردن میوه (سیب) و یا دانه (گندم) ممنوعه

 وسوسه می کند 

و

ذلت بشریت رقم می خورد.

محتوای دگم ارتکاب گناه و تبعید از بهشت برین (جامعه بی طبقه برابران) 

را

گذار بشریت از جامعه اشتراکی اولیه به جامعه طبقاتی (برده داری، فئودالیسم و سرمایه داری)

تشکیل می دهد

و

گذار از جامعه طبقاتی به جامعه سوسیالیستی و کمونیستی

چیزی جز رستگاری و برگشت مجدد به بهشت بر باد رفته و از یاد رفته نیست.

به برکت دیالک تیک الله و ابلیس میسر می شود

که

دیالک تیک جنت و جهنم توجیه و تفهیم و استدلال تئوریکی (تئولوژیکی، فقهی) و اثبات می شود:

بهشت

به مثابه تجسم رستگاری و سعادت ابدی

جای مؤمنین قلمداد می شود

و

جهنم

به مثابه تجسم گمراهی و ذلت و فلاکت و ریاضت ابدی.

دیالک تیک اجر و زجر.

 

دیالک تیک جنت و جهنم

نیز

از زمین به آسمان رفته است.

دیالک تیک جنت و جهنم  

انعکاس انتزاعی ـ آسمانی  زندگی اعضای طبقات حاکمه (اشراف برده دار، فئودال، روحانی و سرمایه دار) و زندگی توده است.

ادامه دارد.