ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ
لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ﴾
[ الأنعام: ۵۱]
آگاه ساز به اين كتاب، كسانى را كه از گردآمدن بر آستان پروردگارشان هراسناكند، كه ايشان را جز او هيچ ياورى و شفيعى نيست.
باشد كه پرهيزگارى پيشه كنند.
کریم
پیش شرط روشنگری فقهی (توضیح محتوای قرآن کریم) در این آیه،
بیمناکی خلایق از پروردگار، تعیین می شود.
پروردگاری که خلایق جز او یاور و شفاعت کننده ای ندارند.
در این آیه،
دیالک تیک بنده و ارباب
به صورت دیالک تیک مربا و مربی (بشر و خدا) بسط و تعمیم داده می شود و از ماهیت طبقاتی اسلام پرده برداشته می شود:
اسلام دین فرماسیون اقتصادی برده داری است
و
الله
انعکاس انتزاعی و آسمانی اربابان برده دار
و
کریم
رسول الله
یعنی نماینده سیاسی و ایده ئولوژیکی طبقه اجتماعی برده دار است.
سؤال این است که چرا باید روشنگری فقهی منوط به ترس افراد از ارباب باشد؟
اگر نیک بنگریم
کریم در این ایه،
دیالک تیک تهدید و تطمیع (بیم و امید)
را
به صورت دیالک تیک ترس و شفاعت و هدایت و سعادت بسط و تعمیم می دهد:
اگر خلایق خداترس باشند، آیات الهی را می پذیرند و خدا هم در عوض زحمت شفاعت از انها را در صحرای محشر به خود می دهد و به بهشت می فرستد.
دیالک تیک شلاق و شیرینی.
حیرت انگیز شفاعت الهی است.
شفاعت یعنی پارتی بازی در روز حساب و کتاب جلوی خدا ست.
در این آیه
خود خدا
فونکسیون شفیع را به عهده می گیرد که بی معنی است.
کسی خودش واسطه و میانجی بین خودش و کس دیگری نمی شود.
پارتی
باید قاعدتا شخص ثالثی باشد.
شخص ثالثی که کاتالیزور است.
یعنی
سود شخصی در روند شفاعت نداشته باشد.
کریم
در این آیه،
احتمالا از بیکسی مطلق بندگان پرده برمی دارد و خود را یار و یاور بی کسان جا می زند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر