ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ ۖ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ
وَمَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ
اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَن
تَنكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَن تَقُومُوا
لِلْيَتَامَىٰ بِالْقِسْطِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ
كَانَ بِهِ عَلِيمًا﴾
[ النساء: ۱۲۷]
از تو (ای پیامبر) درباره ی زنان فتوا می خواهند، بگو: خداوند درباره آنان به شما فتوا می دهد و (همچنین) آنچه در کتاب(= قرآن کریم) بر شما خوانده می شود؛ درباره ی زنان یتیمی که آنچه را که برای آنان مقرر شده است (از مهر و میراث و حقوق) به آنها نمی دهید، و می خواهید که با آنها ازدواج کنید.
و (نیز به شما توصیه می کند و فتوا می دهد در مورد) کودکان صغیر ناتوان ، و اینکه با یتیمان به عدالت رفتار کنید، و آنچه از نیکیها انجام می دهید، خداوند به آن آگاه است.
کریم
در این آیه
اولا
نحوه رفتار مسلمین با زنان را تعیین می کند
و
آنها را به دلیل عدم رعایت حقوق زنان و به ویژه حقوق زنان یتیم و بیکس مورد انتقاد فمینیستی ـ انقلابی ـ هومانیستی قرار می دهد.
ثانیا
نحوه رفتار با کودکان یتیم و بی سرپرست را تعیین می کند.
﴿وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِن بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلَا
جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَن يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا ۚ وَالصُّلْحُ
خَيْرٌ ۗ وَأُحْضِرَتِ الْأَنفُسُ الشُّحَّ ۚ وَإِن تُحْسِنُوا وَتَتَّقُوا
فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا﴾
[ النساء: ۱۲۸]
اگر زنى دريافت كه شوهرش با او بى‌مهر و از او بيزار شده است، باكى نيست كه هر دو در ميان خود طرح آشتى افكنند، كه آشتى بهتر است.
و بخل و فرومايگى بر نفوس مردم غلبه دارد.
و اگر نيكى و پرهيزگارى كنيد خدا به هر چه مى‌كنيد آگاه است.
و اگر زنی، از ناسازگاری یا اعراض شوهرش بیم داشت، پس بر آن دو گناهی نیست که با هم صلح کنند، و صلح، بهتر است،ـ
اگر چه نفسها را بخل فرا گرفته است ـ
و اگر نیکی کنید و پرهیزگاری پیشه سازید(و
گذشت کنید) قطعاً خداوند به آن چه انجام می دهید؛ آگاه است.
کریم
در این آیه،
رهنمود خانوادگی به زن و شوهر می دهد.
کریم
خواهان تحکیم روابط خانوادگی میان زن و شوهر است.
﴿وَلَن تَسْتَطِيعُوا أَن تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّسَاءِ وَلَوْ حَرَصْتُمْ
ۖ فَلَا تَمِيلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ ۚ وَإِن
تُصْلِحُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا﴾
[ النساء: ۱۲۹]
هر چند بكوشيد هرگز نتوانيد كه در ميان زنان به عدالت رفتار كنيد.
لكن يكباره به سوى يكى ميل نكنيد تا ديگرى را سرگشته رها كرده باشيد.
اگر از درآشتى درآييد و پرهيزگارى كنيد خدا آمرزنده و مهربان است.
محتوای این آیه کریم
جانبداری جدی آشکار از زنان جامعه است.
کریم
از بیدادی که بر زنان می رود، شکوه دارد.
در این آیه نوعی یأس و نومیدی او
از مناسبات عادلانه مردان با زنان به چشم می خورد.
کریم
در این آیه
فونکسیون مشاور مسائل خانوادگی را به عهده می گیرد
و
از آزرده سازی روحی و روانی و شخصیتی زنان منع می کند.
﴿وَإِن يَتَفَرَّقَا يُغْنِ اللَّهُ كُلًّا مِّن سَعَتِهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ وَاسِعًا حَكِيمًا﴾
[ النساء: ۱۳۰]
و اگر آن دو از يكديگر جدا شوند خدا هر دو را به كمال فضل خويش بى‌نياز سازد كه خدا گشايش‌دهنده و حكيم است.
کریم
در این آیه به جدایی زن و شوهر اشاره دارد.
اکر همزیستی زن و شوهر امکان ناپذیر باشد و مجبور به جدایی شوند،
تقصیر ندارند و لطف خدا به یکسان شامل حال هر دو ست.
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر