درنگی
از
میم حجری هدف
بورژوازی که در پشت منافع فواحش و رسمیت بخشی به فواحش پنهان می شود، از
اطلاق پرولتاریا به لومپن پرولتاریا نه دفاع از فواحش که رسمیت بخشی به
فاحشه گری است.
معنی تحت اللفظی:
بورژوازی به دفاع از منافع فواحش
تظاهر می کند
تظاهر می کند
و
به فحشاء رسمیت می بخشد.
بورژوازی
لومپن پرولتاریا را پرولتاریا می نامد.
هدف بورژوازی رسمیت بخشی به فحشاء است.
۱
بورژوازی به دفاع از منافع فواحش
تظاهر می کند.
تظاهر می کند.
با ورود جامعه بشری به فرماسیون اقتصادی سرمایه داری،
تبر بر تبار نظامات برده داری و فئودالی و ایده ئولوژی آندو فرود می آید.
فلاسفه و هنرمندان و سیاستمداران بورژوایی آغازین،
خرد را به مقام قاضی القضات سنجش همه چیز ارتقا می دهند.
تنها چیزی تأیید می شود که از محکمه رشوه نگیر قاضی القضات خرد
سربلند بیرون آید.
خدا و مشیت الهی عملا جای خود را به خرد و مشیت خرد می دهند.
بشر در کانون کاینات قرار داده می شود و هومانیسم از بلندترین مناره ها و منابر بورژوایی تبلیغ می شود.
مراجعه کنید
به
خرد ـ انسان ـ تاریخ
پروفسور دکتر مانفرد بور
برگردان
شین میم شین
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/3925
....وابستگی برده داری و فئودالی
ممنوع اعلام می شود
و
برابری انسان ها مورد استدلال و اثبات قرار می گیرد.
انسان سلب آدمیت شده و چیز واره شده (برده و رعیت و وابسته شده)
اعاده حیثیت می شود.
اشکال کار فرماسیون اقتصادی سرمایه داری
اما در این بوده که کالا به سنگ بنای اساسی آن مبدل می شود.
همان طور که سلول، سنگ بنای اساسی هر اندام نباتی و جانوری ـ بشری است،
به همان سان هم کالا، سنگ بنای اساسی جامعه سرمایه داری می شود.
کار مارکس در کاپیتال،
بررسی کالا به مثابه سلول جامعه سرمایه داری است.
همه چیز مادی و فکری و روحی و روانی
تحت مناسبات تولیدی سرمایه داری،
کالا واره می شود.
قیمتگذاری می شود.
خرید و فروش می شود.
اجاره داده می شود.
خرد آغازین، رنگ می بازد و کالا به مقام خدا ارتقا می یابد.
جای خداپرستی در فرماسیون های اقتصادی سابق را کالاپرستی (پول پرستی، فتیشیسم کالایی) می گیرد.
پول به معیارالمعاییر (معیار معیارها) تبدیل می شود.
اگر تیز بنگریم، بشریت فاحشه واره می شود و جامعه فاحشه خانه.
برتولت برشت،
نمایشنامه ای تحت عنوان «انسان نیک سچوان» دارد که تحت عنوان غلط «زن نیک سچوان» به فارسی ترجمه شده است.
خدایان سه گانه
برای آشنایی با وضع بشریت به کره زمین فرود می آیند.
پس از طی راه درازی، گرسنه و تشنه در کوچه و خیابان می مانند.
تا اینکه انسان نیکی که فاحشه ای است، در به روی شان باز می کند
و
پس از اجاره دادن خود، آب و نان و پنیری می خرد و جلوی خدایان خسته و تشنه و گرسنه می گذارد.
سؤال برای خواننده و بیننده این نمایشنانه این است
که
چرا
انسان خوب سچوان، زن خودفروشی است؟
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر