ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِّن
دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ
الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ ۚ
قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ﴾
[ آل عمران: ۱۱۸]
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد،
دوست همرازى جز از همكيشان خود مگيريد،
كه ديگران از هيچ فسادى در حق شما كوتاهى نمى‌كنند
و
خواستار رنج و مشقت شمايند.
و
كينه‌توزى از گفتارشان آشكار است و آن كينه كه در دل دارند بيشتر است از آنچه به زبان مى‌آورند.
آيات را برايتان آشكار ساختيم، اگر به عقل دريابيد.
در این آیه،
آیین دوست یابی او تبیین می یابد:
۱
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد،
دوست همرازى جز از همكيشان خود مگيريد،
معیار دوستی در قاموس کریم، عقیده مذهبی است.
یعنی
برای تمیز دوست از دشمن
باید عقیده مذهبی او را اکیدا در نظر گرفت.
فاشیسم
جای عقیده را با نژاد پر می کند.
بدین طریق
بشریت به ابربشر و برده بشر طبقه بندی می شود:
نژاد و مذهب برتر جزو طبقه حاکمه است و نژاد پست تر جزو توده محکوم به استثمار و ستم و سرکوب و حتی ذلت و خفت محسوب می شود.
بدین طریق
برابری یونیورسال انسان ها
انکار
و
نابرابری آنها اثبات می شود.
ضمنا
طبقات اجتماعی و اختلافات طبقاتی و مبارزه رهایی بخش طبقاتی
به باد فراموشی سپرده می شوند.
بدین طریق
دهقان و کارگر و پیشه ور مسلمان و مسیحی و یهودی و متعلق به نژاد سفید مو بور دوست ارباب برده دار، فئودال و زمیندار و سرمایه دار