ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿۞ قُلْ أَؤُنَبِّئُكُم بِخَيْرٍ مِّن ذَٰلِكُمْ ۚ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا
عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ
فِيهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ
بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ﴾
[ آل عمران: ۱۵]
بگو:
آيا شما را به چيزهايى بهتر از اينها آگاه كنم؟
براى آنان كه پرهيزگارى پيشه كنند،
در نزد پروردگارشان
بهشتهايى است
كه نهرها در آن روان است. اينان با زنان پاكيزه، در عين خشنودى خدا، جاودانه در آنجا خواهند بود.
و
خدا از حال بندگان آگاه است:
کریم
در این آیه،
به بحث مطروحه در آیه قبلی ادامه می دهد:
کریم
نعمات متنوع دنیوی را با نعمات متنوع اخروی
مورد مقایسه قرار می دهد.
اگر در زمین نعمات مادی و فکری متنوع وجود دارند،
که عمدتا در اختیار اغنیا هستند،
در آخرت، همین نعمات برای مؤمنین وجود خواهد داشت.
تفاوت فی مابین
اولا
ابدی بودن نعمات اخروی است،
ثانیا
پاک بودن نعمات اخروی است.
ثالثا
برخورداری از باغات و نعمات و زنان زمینی
چه بسا با ناخشنودی خدا
همراه است.
ولی
برخورداری از باغات (بهشت ها) و نعمات و زنان اخروی
با خشنودی خدا
همراه است.
و
خدا از حال بندگان آگاه است:
منظور کریم این است که الله از حوایج مادی و فکری (نفسانی، غریزی و جنسی) بشر باخبر است
و
باب الحوایج است.
جای نگرانی نیست.
در آخرت، خواستن، همان و برخورداری از خواسته ها، همان.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر