خود آموز خود اندیشی (۸۹۶)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شو

مقدمه

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۸)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

۱

پادشاهی و گدائی بر ما یکسان است

که بر این در، همه را پشت عبادت خم از او ست.

معنی تحت اللفظی:

شاه فرقی با گدا ندارد.

چون هر دو بنده خدا هستند.

 

سعدی

 در این بیت شعر،

به بهانه بنده خدا بودن همه مسلمان ها،

به تخریب دیالک تیک طبقه حاکمه و توده در فرم دیالک تیک پادشاهی و گدائی

 دست می زند و علامت تساوی میان دو قطب دیالک تیکی این دیالک تیک می گذارد.

هرکس قصد شناخت حافظ را دارد،

اول باید سعدی را بشناسد.

 

حافظ هیچ اندیشه ای در کله خود ندارد که در کارگاه فکری غول آسای سعدی سوهان نخورده باشد.

 

حافظ شیوه یکسان انگاری را نیز از سعدی فراگرفته است.

اینکه حافظ شهامت اشاره به منبع اندیشه های ارتجاعی خود را  دارد و یا ندارد،

 تغییری در ماهیت این امر نمی دهد.

 

ادامه دارد.