درنگی
از
ربابه نون
دکتر رویا
مشاورخانواده وازدواج ، مشاور مدرسه ، دبیر ، محقق مسائل زنان ومردان ،
یه زنِ منطقی و واقع گرا که عاشق مطالعه فلسفه اگزیستانسیالیسمه
گذشته ی هرکس شخصیت اوست.
هرکسی را فقط باید از روی سوابقش شناخت و قضاوت کرد.
این حرف تلخ است چون حقیقت است
قبل از اینکه به فردی اعتماد کنی
اول به گذشته اش اعتماد کن ،
در بانک ها، دادگاه ها ، موسسات شغل یابی
قبل ازاعتماد به فرد ابتدا سوابق اش را بررسی می کنند
در هر امری سوابق مهمه
ویل دورانت
برای بررسی این فرمایش ویل دورانت
بهتر است که آن را نخست تجزیه،
سپس تحلیل کنیم:
۱
گذشته ی هرکس شخصیت اوست.
ویل دورانت میان ماضی و مضارع
رابطه علی (علتی ـ معلولی)
برقرار می کند.
معلوم نیست که منظور ویل دورانت از مفاهیم «گذشته» و «شخصیت» چیست.
گذشته یک فرد ۴۰ ساله
چیست
و
چه فرقی با گذشته یک فرد ۶۰ ساله دارد؟
ویل دورانت
چنان وانمود می کند که انگار گذشته هر کس چیز ثابت منسجمی است.
واقعیت این است
که
زندگی هر کس
روندی است.
یعنی
از مراحل طفولیت، بلوغ، نوجوانی، جوانی و پیری تشکیل می یابد.
شخصیت هر کس
در این روند توسعه می یابد و یا تخریب می شود.
جای دوری نرویم.
۲۰ سال قبل
همسایه ما از سر تا پا خر بود.
اگرچه سه مدرک لیسانس و یک مدرک دکترا داشت.
در عرض این ۲۰ سال
با تعریف مفاهیم فلسفی کم و بیش آشنا شده و به تمرین تفکر مفهومی پرداخته،
تا حدی ترک خریت کرده و شخصیتش شکل گرفته است.
اکنون می تواند بی اعتنا به ضرب المثل ها و اندرزها و رهنمودها و نقل قول ها، مستقلا بیندیشد و موضع بگیرد.
اگر بخواهیم با توجه به گذشته او، دست به قضاوت راجع به شخصیت او بزنیم،
مثلا
اگر سوابق او را در دوره خریتش ملاک و معیار قرار بدهیم،
به نتیجه به کلی دیگری خواهیم رسید.
البته
گذشته او
در کلیه مراحلش
سهمی در شخصیت کنونی او دارد.
این سهم اما تعیین کننده نیست.
هر مرحله ای از روند توسعه او
حاوی تحول کیفی معینی بوده است.
تحولات کیفی متعددی که به مثابه تغییرات کمی پس از رسیدن به حد عینی،به تحول کیفی انقلابی منجر شده اند
و
خروج او از خریت را امکان پذیر ساخته اند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر