۱۴۰۲ بهمن ۱, یکشنبه

قرآن کریم از دیدی دیگر (۱۶۲)

       

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

﴿۞ تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۘ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللَّهُ ۖ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ ۚ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ۗ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَٰكِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ﴾
[ البقرة: ۲۵۳]

بعضى از اين پيامبران را بر بعضى ديگر برترى داديم. 

خدا با بعضى سخن گفت و بعضى را به درجاتى برافراشت. 

و 

به عيسى بن مريم

 معجزه‌ها داديم و او را به روح القدس يارى كرديم. 

و

 اگر خدا مى خواست، مردمى كه بعد از آنها بودند، پس از آنكه حجتها بر آنان آشكار شده بود، با يكديگر قتال نمى‌كردند. 

ولى آنان اختلاف كردند: 

پاره‌اى مؤمن بودند و پاره‌اى كافر شدند. 

و

 اگر خدا مى‌خواست با هم قتال نمى‌كردند، 

ولى خدا هر چه خواهد مى‌كند.

 

کریم در این آیه سوره بقره

به عالی ترین اوتوریته های (مقامات، نخبگان) فقهی می پردازد:

در تئولوژی (فقه)

خدا

عالی ترین اوتوریته (نخبه) است

و

انبیاء دومین اوتوریته (نخبه) اند که رسول خدا هستند.

خدا

تعیین کننده لیاقت و مرتبه و مقامات و معجزات انبیا

و

تصمیمگیر جنگ افروزی و صلح خواهی خلایق است.


این بدان معنی است

که

در دیالک تیک خدا و خلق، نقش تعیین کننده از آن خدا ست.

خلق

آن می کند که خدا اراده می کند.

این به معنی سلب سوبژکتیویته (فاعلیت) از خلق است.

این به معنی ارتقای خدا به مقام سوبژکت تاریخ است.

ریشه درک ایدئالیستی تاریخ در ایده ئولوژی مذهبی 

همین جا ست.

کریم

در این آیه

ضمنا

به انکار برابری انبیاء الهی می پردازد.

کریم

با این ترفند، به توجیه لیاقت های مختلف انبیاء می پردازد.

اینکه حضرت موسی قادر به گفتگو با خدا و تبدیل عصا به اژدها ست 

و 

حضرت عیسی قادر به احیای اموات و رفتن بر روی آب 

و 

حضرت محمد قادر به معراج و شق القمر است،

خواست خدا ست

و

نه الزامات جامعتی.


جزم مشیت الهی

همین است.

نه تنها پدیده های جامعتی، بلکه حتی پدیده های طبیعی

تابع مشیت الهی است.


جامه عمل پوشی جزم مشیت الهی

البته

به انحای مختلف صورت می گیرد:

گاهی 

توسط قوای ایراسیونال از قبیل قضا با قلمش و جوهر نامرئی اش،

گاهی توسط ملائکه از قبیل عزرائیل و غیره.

گاهی حتی توسط ابنای بشر.


ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر