ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿فَإِنِ انتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ﴾
[ البقرة: ۱۹۲]
و اگر باز ايستادند، خدا آمرزنده و مهربان است.
این آیه بدان معنی است که مسلمانان جنگ طلب نیستند.
فقط در صورتی وارد جنگ می شوند که مورد حمله مشرکین قرار گرفته باشند.
اگر مشرکین در حین جنگ، تصمیم عوض کنند، مسلمانان باید دست از جنگ بردارند.
جنگ طلبی فوندامنتالیسم اسلامی شیعی و سنی (حزب الله و طالبان و داعش و القاعده و حماس و غیره)
مغایر با این آیه قرآن کریم است.
﴿وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ
ۖ فَإِنِ انتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِينَ﴾
[ البقرة: ۱۹۳]
با آنها بجنگيد تا ديگر فتنه‌اى نباشد و دين تنها دين خدا شود.
ولى اگر از آيين خويش دست برداشتند، تجاوز جز بر ستمكاران روا نيست.
در این آیه قرآن کریم
هدف از جنگ مسلمانان بر ضد مشرکین
تئوریزه و تعیین می شود:
هدف نفی شرک (فتنه) و اثبات اسلام است.
منظور کریم این است که اگر مشرکین اسلام را بپذیرند، یعنی تن به بردگی دردهند،
باید به جنگ پایان داده شود.
در این آیه مفهوم ظلم (ستم) تعریف فقهی می شود:
ظالم از دید قرآن کریم
کسی است که مشرک است.
یعنی به خدای اسلام ایمان ندارد.
این تعریف فقهی از ظلم،
کمترین ربطی به بیداد (یعنی استثمار و زورگیری) ندارد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر