۱۴۰۲ مرداد ۲۵, چهارشنبه

درنگی در دون ژوان در جهنم اثر «برنارد شاو» (۶)


ابراهيم گلستان

درنگی

از

مسعود بهبودی


 

دون ژوان به شیطان:
دوستان تو
آراسته نیستند، لباس به رسم روزگار پوشیده اند.
 
برنارد شاو و دون ژوان و حضرت گلستان 
حواس پرت هم تشریف دارند.
چون یک ثانیه قبل، آراسته بودن دوستان شیطان را بهانه ای برای زیبا نبودن شان قرار داده اند:
دوستان تو 

زیبا نیستند، زینت به خود داده اند.

مگر زینت به خود دادن کذایی به معنی آرایش و آراسته بودن نیست؟
 
علاوه بر این
لباس مد روز پوشیدن، چه منافاتی و یا تضادی با آراسته بودن دارد؟
 
ضمنا
ضد اراسته بودن، شلم شوربا بودن است و نه نحوه گزینش لباس.
نحوه گزینش لباس
در بهترین حالت
 می تواند یکی از جنبه های آراسته و آنارشی (ناآراسته) بودن باشد.
 
برنارد شاو و دون ژوان و حضرت گلستان 
در هر صورت
فرمالیستی عندیش اند و نه محتوایی اندیش
ظاهربین و ظاهرپرست اند و نه ذات بین و باطن پرست.
سطحی عندیش اند و نه  ماهوی اندیش.

ایرادات شان به دوستان شیطان
بند تنبانی اند و نه علمی.
 
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر