شین میم شین
باب دوم
در احسان
حکایت پانزدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۶۷ ـ ۶۸)
۱
به دستور (وزیر) دانا، چنین گفت شاه
که دعوی خجالت بود بی گواه
معنی تحت اللفظی:
امپراطور روم به وزیر دانشمندش گفت:
ادعا بدون ارائه دلیل، شرم انگیز است.
سعدی
در این بیت شعر،
دیالک تیک دعوی و دلیل را مطرح می سازدگه
فی نفسه،
شاهکاری است..
سعدی
به تعریف فلسفی ـ علمی (مارکسیستی) ادعا مبادرت می ورزد که هنوز هم معتبر است:
ادعا
به حکمی اطلاق می شود
که
به عنوان حقیقتی و یا به عنوان حکمی منطقی معتبر برای همه و در همه جا مطرح می شود،
ولی حقیقت آن و یا همه جا صادق بودن آن هنوز اثبات نشده است.
ادعا تنها در گذر از دیالک تیک دعوی و دلیل می تواند به درجه قضاوت ارتقا یابد.
سلطان روم برای کشف صحت و سقم ادعا،
محک پراتیک را به کار می برد.
این درایت فکری سعدی
در قرون وسطی ایران
غول آسا ست.
سکنه جهان و جنقوری
هنوز هم به این دیالک تیک سعدی واقف نیستند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر