پروفسور دکتر گونتر کروبر
برگردان
شین میم شین
۱
· تجربی و نظری (امپیریکی و تئوریکی) به دو نوع شناخت علمی اطلاق می شود که در کردوکار معرفتی انسان و در روند پژوهش علمی او وحدتی را تشکیل می دهند و همدیگر را تکمیل می کنند:
معارف تجربی (امپیریکی)
۱
· دانش تجربی (امپیریکی) نتیجه مشاهده، بررسی آزمایشگاهی و استفاده از روش های علمی دیگر است که بر شناخت حسی مبتنی اند و ماهیتا به شناخت حسی مربوط می شوند، ولی نمی توان آنها را در شناخت حسی خلاصه کرد.
· مراجعه کنید به حسی و عقلی
۲
· به کمک شناخت تجربی (امپیریکی)، توصیف حتی المقدور جزء به جزء اوبژکت ها، روابط و غیره مربوط به عرصه مورد نظر صورت می گیرد.
۳
· معارف (و یا شناخت های) تجربی اما قاعدتا فقط پدیده های خارجی را منعکس می کنند.
۴
· برمبنای معارف تجربی، نه توضیح ماهیت پدیده ها امکان پذیر می گردد و نه کشف علل و نه پیشگوئی های دقیق علمی امور نا شناخته.
معارف نظری (تئوریکی)
۱
· معارف نظری (تئوریکی) حاوی قرینه حسی بی واسطه نیستند.
۲
· مفاهیم انتزاعی (مجرد) که معارف نظری (تئوریکی) به وسیله آنها تبیین می یابند، قاعدتا به معنی اوبژکت های ایدئالیزه گشته و به معنی بازسازی های منطقی واقعیت اند و به طور بی واسطه با هیچ اوبژکت واقعی که در دانش منتج از تجربه حسی به کمک مشاهده و آزمایش وجود داشته باشد، انطباق ندارند.
· مراجعه کنید به ایدئالیزاسیون
۳
· دانش نظری (تئوریکی) ماهیت پدیده ها را در عرصه مربوطه منعکس می کند.
۴
· دانش نظری (تئوریکی) هم توضیح امور تجربی شناخته شده را و هم پیشگوئی علمی امور نا شناخته را امکان پذیر می سازد.
۵
· جملات حاوی دانش نظری می توانند ـ برخلاف جملات تجربی (امپیریکی) ـ از روابط عینی موجود پرده بردارند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر