برگردان
دیالک تیک پیوست و گسست
۱
· پیوست و گسست (وصل و فصل) به خواص متضاد کلیه فرم های وجودی ماده و فرم های ساختاری ماده و همچنین به خواص متضاد کلیه فرم های حرکت و توسعه ماده اطلاق می شود.
· مراجعه کنید به فرم های حرکت ماده
۲
· در حالیکه گسست، خود را در هستی نسبتا مستقل اوبژکت ها، روندها، سیستم های منفرد مادی و یا در گذارهای جهشی از وضع و حالتی به وضع و حالتی دیگر، از کیفیتی به کیفیتی دیگر نشان می دهد، پیوست (تداوم)، خود را در پیوند فراگیر همه اوبژکت ها، روندها، سیستم ها و غیره و یا در گذارهای سیال مراحل توسعه مختلف به یکدیگر نمودار می سازد.
۳
· مفاهیم «پیوست» (تداوم) و «گسست» (شکست) با مفاهیم «پایانمند» و «بی پایان» در پیوند تنگاتنگ قرار دارند.
۴
· مثلا پیوست فضائی (فضا به مثابه فرمی از مکان) به معنی امکان تقسیم فضای مفروض نسبتا کوچک به فضاهای به مراتب کوچکتر و کوچکتر است.
· تقسیمی که می تواند تا بی نهایت (بی پایانی) ادامه یابد.
۵
· اما گسست (عدم تداوم) فضا (فضا به مثابه فرمی از مکان) به معنی وجود کوچکترین و تقسیم ناپذیرترین عناصر انبساط پایانمند است.
۶
· پیوست و گسست در رابطه تضاد دیالک تیکی با هم قرار دارند.
· یعنی آندو در تضادمندی شان یکدیگر را مشروط می سازند و یکی بدون دیگری نمی تواند وجود داشته باشد.
(ما از همین رو ست
که
از دیالک تیک پیوست و گسست سخن می گوییم،
از همزیستی «ستیزمند» آندو.
مترجم)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر