میم حجری
مسئله این است
که
ما در جهانی به سر می بریم
که
در آن،
آدمی
گوش به فرمان خریت دارد،
بی اعتنا به هوشمندی است
و
از تربیت خوب خبری نیست.
فرنگی
مسئله
قبل از اینکه سوبژکتیو (خریت، بیهوشی و بی تربیتی) باشد،
اوبژکتیو است.
یعنی تاریخی ـ مشخص است.
«ده
روزی که دنیا را تکان داده بود»،
به انقلاب سوسیالیستی جهانی منجر نشد
و
در کشکمش خونین با سرمایه و دادن میلیون ها قربانی و تحمل ویرانی
در
ده روز تیره تر از قیر
پایان یافت
و
کابوسی مخوف و منحوس به جا گذاشت.
خورشید انقلاب فرو خفت.
خرد و حقیقت
تگیه گاه بزرگ بشریت زحمتکش
مغلوب خریت و خردستیزی شد.
پرنده امید از بام دل ها پر کشید
و
داغ دیگری بر دلها نشست.
ما در تیره ترین دوره به سر می بریم
که
شریف ترین معاییر ارزشی بشری
بی اعتبار شده اند و لبخندی بر لبها نیست.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر