میم حجری
شناخت حسی بینایی ما
اعتبار ندارد.
چون ظاهر شکر شبیه ظاهر نمک طعام است.
فرنگی
ارگان های حسی ما
بر خلاف خرافه فرنگی
اساسی ترین و مطمئن ترین وسایل و منابع شناخت بشری اند
که
در روند توسعه و تکامل میلیون ها ساله
پدید آمده اند.
پی بردن به فرم بلورین و رنگ سفید شکر و نمک طعام
هنر و دستاورد معرفتی کمی نیست و صد در صد معتبر است.
با ارسال این سیگنال حسی به مغز
مغز (عقل)
به
ارگان چشایی
فرمان ارزیابی صادر می کند
تا پس از مزمزه آن،
به تمیز شکر از نمک طعام نایل اید و شناخت عقلی از بلورهای سفید را کسب کند.
دیالک تیک حسی و عقلی
برای شناخت هر چیز ضرورت دارد.
اگرچه کافی نیست.
این بدان معنی است
که
دیالک تیک فرم و محتوا
در این مورد
به دو شکل زیر بسط می یابد:
۱
به شکل دیالک تیک بلورهای سفید و شکر
۲
به شکل دیالک تیک بلورهای سفید و نمک طعام
یعنی
دو محتوای متفاوت در فرم واحدی (در فرم بلورهای سفید)
عرض اندام می کند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر