میم حجری
فساد در ایران موردی است یا سیستمی؟
حریف
این سؤال
فی نفسه سؤال انگیز است.
فساد
یکی از مفاهیم مدرن مد روز طبقات حاکمه امپریالیستی و فوندامنتالیستی
است.
رهزنان حرفه ای و جد اندر جدی
غارهای ظلمانی
را
با
آسمانخراش های نورانی
تعویض کرده اند
و
مبارزه با فساد و مفسدان
را
به
درجه یکی از ارزش های ایده ئولوژیکی کاذب خود
ارتقا داده اند و عوامفریبی می کنند.
آنچه که فساد (کوروپسیون) نامیده می شود،
در واقع فرمی از مبارزه طبقاتی از بالا ست.
طبقات حاکمه و عمالش
از دیرباز
هم از توبره می خورند و هم از آخور.
سرمایه
چیزی
خدادادی
نبوده است.
سرمایه
به
چرک و خون و جنایت و خیانت و خنجر از پشت و کثافت سرشته است.
تسخیر دژ سرمایه
در و دروازه
را
به روی همه انواع زورگیری و غارت و چپاول سفره توده
باز می کند.
فساد کذایی
اولا
منحصر به جهنم جماران نیست.
در همه طوایل طبقاتی مبارزه طبقاتی از بالا شعله ور است.
صدر اعظم آلمان
برای عوامفریبی
بارها
باید به سؤالات دیگر اجامر طبقه حاکمه در رابطه با فساد کذایی
حاضر شود و پاسخ دهد.
هلومت کهل
را
به
دلیل فساد
حتی
رسوا کردند.
۲
فساد در ایران موردی است یا سیستمی؟
ثانیا
اصطلاح موردی و سیستمی
اصطلاح دقیقی نیست.
هر جامعه بشری
دیالک تیکی از سیستم و سوبزکت
است.
دیالک تیکی از فرماسیون اقتصادی و طبقه حاکمه
است.
جامعه سرمایه داری
به عنوان مثال
دیالک تیکی از فرماسیون اقتصادی سرمایه داری و طبقه سرمایه دار (بورژوازی)
است.
سیستم
در
دیالک تیک سیستم و سوبژکت،
نقش تعیین کننده
به عهده دارد.
بدون اینکه سوبژکت،
هیچکاره و هیچواره باشد.
این سیستم حاکم است
که
دست سوبژکت
را
برای غارت قانونی و غیرقانونی سفره زحمتکشان باز می گذارد.
تنها راه نجات از فرم های مختلف مبارزه طبقاتی از بالا هم
تعویض سیستم
است
و
نه
تعقیب و تنبیه و تحریم سوبژکت.
به همین دلیل
هم
ایده ئولوژی طبقات حاکمه در طوایل طبقاتی
فساد کذایی
را
فردی
تصادفی
غیرقانونی
قانونشکنانه
و
جرمی
جا می زند
تا
از تعویض سیستم جلوگیری کند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر