۱۴۰۱ شهریور ۴, جمعه

درنگی در اندیشه ای (۳۹۰)

 

مالکوم ایکس (۱۹۲۵ –  ۱۹۶۵)

 فعال سیاه‌پوست حقوق انسانی و مدافع حقوق آفروآمریکایی‌ها  

 میم حجری

 

ملکم ایکس

رسانه ها قدرتمندترین نهاد جهانند.
رسانه ها قدرت آن را دارند که بیگناهان را محکوم و مقصران تبرئه کنند
و
قدرت
دقیقا
یعنی همین.
چون
رسانه ها
فهم خلایق را کنترل می کنند.

 

آنچه که انتقادی و انقلابی و روشنگرانه نمودار می گردد،

در نهایت معصومیت و مظلومیت

بی نهایت ضد علمی، ضد انتقادی، ضد انقلابی (ارتجاعی)، ابلهانه و عوامفریبانه

است.

۱

رسانه ها قدرتمندترین نهاد جهانند.
 

اولا

رسانه 

پدیده ای ایده ئولوژیکی

است

که

تاریخ و فونکسیون و رسالت طبقاتی خاص خود

را 

دارد.

روزی روزگاری

مناره و منبر

رسانه بوده است.

رسانه انتزاعی و همیشه همان و همه جا یکسان

وجود ندارد.


رسانه

 وسیله ای برای تبلیغ و ترویج و تشریح و توضیح نظر است.

نظر

هم

چیزی طبقاتی است:

رسانه 

هم

می تواند

 در 

خدمت طبقه حاکمه

 باشد

و

هم

در

خدمت توده.

عدم ایجاد رسانه ای انقلبای و عدم استفاده همه جانبه از رسانه های همگانی

 توسط مدعیان نمایندگی منافع پیشرفت اجتماعی و پرولتاریا

شرم انگیز

است.

۲
رسانه ها قدرت آن را دارند که بیگناهان را محکوم و مقصران تبرئه کنند
و
قدرت
دقیقا
یعنی همین.

 

رسانه های امپریالیستی و فوندامنتالیستی و اولیگارشیستی

به

مانی پولاسیون افکار عمومی می پردازند.

نظر نخود سیاهی می سازند.

عوامفریبی می کنند.

زمینه فکری لازم برای سمتگیری سیاسی و اتیکی (اخلاقی) و استه تیکی

فراهم می آورند.

ولی

محکوم و تبرئه کردن خلایق

نه

توسط رسانه ها، بلکه توسط قوه قضائیه صورت می گیرد

و

قضاوت

یکی از عناصر روبنای ایده ئولوژیکی هر جامعه است

که

تابع زیربنای اقتصادی و یا طبقات حاکمه است.


۳
رسانه ها قدرت آن را دارند که بیگناهان را محکوم و مقصران تبرئه کنند
و
قدرت
دقیقا
یعنی همین.
 

قضاوت

قدرت

نیست.

ملکم ایکس

عاجز از تمیز قضاوت از قدرت است.

قدرت

یعنی

دولت

و

نه

قضاوت.

قضاوت و سیاست و قانونگزاری و اجرای قوانین و غیره از عناصر و وظایف دولت اند

  و 

ربطی  به رسانه ها ندارند.

رسانه ها می توانند موی دماغ دولت هم شوند و گاهی هم کم وبیش می شوند.

 

۳

رسانه ها قدرت آن را دارند که بیگناهان را محکوم و مقصران تبرئه کنند
و
قدرت
دقیقا
یعنی همین.
چون
رسانه ها
فهم خلایق را کنترل می کنند.

اولا

کنترل فهم خلق

قدرت

نیست.

ثانیا

رسانه ها

قادر به کنترل فهم خلق نیستند.

نظرسازی و مانی پولاسیون فکری

با

کنترل فهم خلایق یکی نیست.

 

علاوه بر این منظور از فهم خلایق چیست؟

سخن از کدام فهم است؟

خلایق محروم از نعمت روشنگری علمی و انقلابی

در

بهترین صورت

در

سطح قضایا رژه می روند.

 

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر