میم حجری
درنگی در انتقادات سارا از حزب چپ آلمان:
۱
بی عدالتی برای دولت آلمان موضوعیت ندارد.
اولین سؤال از سارا
این است
که
ماهیت طبقاتی دولت المان چیست؟
بگذریم از این که ماهیت طبقاتی خود سارا چیست.
اگر دولت آلمان
دولتی امپریالیستی است،
چرا و به چه دلیل باید بی عدالتی را تماتیزه کند؟
عوامفریبی حزب چپ همینجا ست.
حزب چپ
به عوض افشاگری و روشنگری
توده را تحمیق می کند و به دنبال نخود سیاه می فرستد.
۲
از شروع کرونا ثروت اغنیا کلانتر می شود و توده در اثر بحران و تورم فقیرتر می گردد.
آنچه که در نگاه سرسری
انتقاد می نماید،
در توجه ژرفتر
نوعی عوامفریبی
است.
تکثیر ثروت اغنیا
اولا از کرونا آغاز نمی شود.
طبقه حاکمه بسته به ماهیت طبقاتی اش با کرونا مقابله می کند:
هم
در ویتنام و ج. خ. چین و کوبا
و
هم
در آلمان و ایتالیا و امریکا.
دولت امپریالیستی
برای مقابله با کرونا
ضمنا
به تکثیر ثروت طبقه حاکمه می پردازد.
راه دیگری هم نمی شناسد و نمی جوید و نمی تواند بجوید.
حزب چپ
هم
در قدرت باشد،
جز این نخواهد بود.
برای اینکه دولت از هر نوع
مأمور طبقه حاکمه است و مجبور است و معذور است.
اگر زلزله و سیل و توفان و جنگ هم باشد
جز این نخواهد بود.
تورم و بحران
هم
از آسمان نازل نمی شود
از مناسبات تولیدی حاکم نشئت می گیرد.
۳
وزیر خارجه المان اما دنبال استقلال از گاز روسیه است.
چرا نباشد؟
دنبال چه باید باشد؟
وظیفه هر دولت
خدمت به طبقه حاکمه است.
ایراد نه در این سیاستمدار و آن تصمیمگیر
بلکه در ماهیت طبقه حاکمه است.
اگر طبقه حاکمه
طبقه کارگر
باشد
هیئت حاکمه هم سگ سرسپرده توده مولد و زحمتکش خواهد بود.
رادیکال بودن یعنی دست به ریشه بردن
و
نه دست به عوامفریبی زدن.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر