۱۴۰۰ مهر ۵, دوشنبه

فرهنگ مفاهیم سیاسی (ح) حوایج (نیازها)

need

هیئت تحریریه کلکتیو

برگردان 

شین میم شین

 

۱

·    حوایج به مناسبت (رابطه) خاص انسان، گروه های انسانی (طبقات اجتماعی) و یا جامعه به طور کلی  با شرایط وجودی طبیعی و اجتماعی خود اطلاق می شود که متمایل به از آن خود کردن (تصاحب) و به خدمت گرفتن بشری آنها ست.

 

۲

·     حوایج همیشه به طور تاریخی ـ مشخص  بسته به عوامل زیر تعیین می شوند:

 

الف

·    بسته به فرماسیون اقتصادی مربوطه

 

ب

·    بسته به مولدیت فرماسیون اقتصادی مربوطه

 

پ

·    بسته به مناسبات تولیدی فرماسیون اقتصادی مربوطه

 

ت

·    بسته به منافع طبقاتی ناشی از فرماسیون اقتصادی مربوطه

 

۳

·    حوایج بر مبنای تولید به معنی وسیع کلمه، یعنی بر مبنای مجموعه کردوکارهای جامعتی و بر مبنای تأثیر آنها به مثابه محرکه سوبژکتیو کار و به مثابه انگیزه کلیه کردوکارها پدید می آیند.

 

۴

·     حوایج تعیین کننده هدف نهایی هر تولید برای ارضای حوایج بشری اند.

·    آن سان که تولید هم همزمان به بازتولید حوایج منجر می شود و هم به تشکیل حوایج جدید.

·    چون به قول مارکس، هر ارضای حوایج، یعنی اکسیون ارضا (به ویژه در تولید) و کسب ابزار ارضا به حوایج جدیدی منجر می شود.

 

۵

·     حوایج بشری حاوی هیئت ها و فرم های متعددند.

 

۶

·     حوایج بشری در برگیرنده جنبه های زیرند:

 

الف

·    در بر گیرنده توسعه نیروهای مولده و مناسبات تولیدی اند.

 

ب

·    در بر گیرنده  بهبود (بهسازی) شرایط کار و زندگی اند.

 

پ

·    در بر گیرنده شکوفایی روابط جامعتی اند.

 

ت

·    در بر گیرنده لیاقت های شخصیتی افرادند. 

 

ث

·    در بر گیرنده  حوزه مصرف فردی اند.

 

ج

·    در بر گیرنده  تعمیق شناخت بشری اند.

 

ح

·    در بر گیرنده توسعه حیات فرهنگی و فکری اند.

 

خ

·    در بر گیرنده تنظیم معنامند اوقات فراغت و غیره اند.

 

حوایج در کاپیتالیسم

 

۱

·     حوایج در کاپیتالیسم (نظام سرمایه داری)، تابع روند بهره وری سرمایه اند.

 

۲

·     در کاپیتالیسم، حوایج توده های زحمتکش به اندازه ای توسعه داده می شوند و ارضا می شوند که با حوایج تعیین کننده سرمایه، یعنی کسب سود حداکثر، مطابقت داشته باشند.  

 

·    (اصولا عدم ارضای حوایج مادی و فکری توده های زحمتکش در کاپیتالیسم الزامی است.

·    توده زحمتکش، انگیزه ای جز ارضای حوایج اساسی حیاتی خود برای کار ندارد.

·    یعنی کار، ماهیتا خصلت اجباری و تحمیلی به خود گرفته است.

·    یکی از معضلات جامعه به اصطلاح رفاه همین جا ست.

·    ای بسا درآمد زحمتکشان تفاوت چشمگیری با درآمد گدایان جامعه (توده علیل و ذلیل و پیر و زمینگیر و بیکار که با دریافت کمک های دولتی امرار معاش می کنند) ندارد.

·    مترجم)

 

۳

·    در کاپیتالیسم، ضمنا حوایج مسخ می شوند، مانی پولیزه می شوند، به طور تصنعی ایجاد می شوند و به توده های زحمتکش، شعور توهم آمیز داشتن رفاه، آزادی و آینده تضمین شده القا می شود که به الکنیت فکری شان و به بستن هرچه مستحکمترشان به سیستم امپریالیستی می انجامند.

 

حوایج در سوسیالیسم

 

۱

·    در سوسیالیسم، ارضای هرچه بهتر حوایج مادی و فرهنگی رشد یابنده زحمتکشان به آماج مستقیم تولید و جامعه سوسیالیستی در مجموع مبدل می شود.

 

·    مراجعه کنید به وظیفه اصلی پلنوم هشتم حزب سوسیالیستی واحد آلمان

 

۲

·    با تشکیل شیوه زندگی سوسیالیستی که قبل از همه، در راستای توسعه شخصیت های سوسیالیستی و شرکت اکتیو (فعالیت مبتنی بر اگاهی و داوطلبی) آنها به نفع همبود (اجتماع) است، تحول هر چه قوی تر حوایج صورت می گیرد.

 

۳

·    سوسیالیسم به ویژه، حوایجی را پیشبرد می بخشد (مورد حمایت قرار می دهد) که به تشکیل خصایص زیر منجر می شوند:

 

الف

·    به تشکیل خصایص خلاق

 

ب

·    به توسعه چندجانبه شخصیت ها

 

پ

·    به زندگی معنامند درخور عزت انسانی

 

ت

·    به توسعه عالی تر جامعه سوسیالیستی

 

·    مراجعه کنید به مایحتاج

 

 

مایحتاج

 

۱

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/9012

 

۲

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/9023

 

۳

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/9030

 

پایان

 

 

 

 

 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر