برگردان
۱
· دهقانان در شیوه های تولیدی ماقبل سوسیالیستی به مولدین کشاورزی خرده پا اطلاق می شد که قاعدتا جزو طبقات و اقشار تحت ستم و استثمار جامعه بوده اند.
۲
· دهقانان پس از انحلال جامعه اولیه تشکیل یافته بودند و در جامعه برده داری، قشر اجتماعی بزرگی را تشکیل می دادند که میان دو طبقه اصلی جامعه (بردگان و طبقه حاکمه برده دار) قرار داشت.
۳
· دهقانان در فئودالیسم، خود به یکی از طبقات اصلی جامعه مبدل می شوند که تحت استثمار طبقه اشراف فئودال قرار دارد.
۴
· مبارزه دهقانان بر ضد نظام ارباب ـ رعیتی مدد رسان بورژوازی در احراز قدرت سیاسی بوده است.
· بورژوازی ئی که به توسعه شیوه تولیدی کاپیتالیستی در دامان فئودالیسم می پرداخت.
۵
· دهقانان با شیوه تولیدی کاپیتالیستی نوظهور دستخوش تجزیه طبقاتی می شوند و یکپارچگی شان پایان می یابد.
۶
· دهقانان در جامعه کاپیتالیستی، رفته رفته به طبقات اصلی جامعه کاپیتالیستی تجزیه می شوند.
· یعنی به سرمایه داران (کاپیتالیست ها) و کارگران مزدبگیر تجزیه می شوند.
۷
· توده اصلی پرولتاریای مدرن، در آغاز، منشاء دهقانی داشته است.
(در رمان «خوشه های خشم» جان اشتاین بک، خانه خرابی توده های دهقانی خرده مالک تحت فشار سرمایه داران امریکا و تبدیل شان به پرولتاریا تصویر هنری شده است.
مترجم)
۸
· در جامعه کاپیتالیستی، در دهات هم اعضای طبقه سرمایه دار (زمینداران و زمینداران بزرگ) وجود دارند و هم اعضای طبقه کارگر (کارگران کشاورزی.)
۹
· دهقانان زحمتکش در میان ایندو طبقه اجتماعی (میان زمینداران و کارگران کشاورزی)، قرار دارند که بر مبنای مالکیت خصوصی بر وسایل تولید، تولید می کنند، ولی تحت استثمار سرمایه اند.
۱۰
· دهقانان زحمتکش خود، از دهقانان فقیر، کوچک و میانه حال ترکیب می یابند.
۱۱
· در مبارزه بر ضد استثمار و ستم کاپیتالیستی، منافع اساسی دهقانان به مثابه زحمتکشان با منافع اساسی طبقه کارگر مطابقت دارند.
۱۲
· دهقانان زحمتکش متحد اصلی طبقه کارگر می مانند.
· اگرچه تعدادشان در کشورهای کاپیتالیستی توسعه یافته به شدت کاهش می یابد.
۱۳
· دهقانان در دولت های ملی تازه پا نیز نیروی انقلابی مهمی محسوب می شوند.
۱۴
· وحدت دهقانان با طبقه کارگر، پیش شرط مهمی برای پیروزی انقلابات رهایی بخش ملی است.
۱۵
· مسئله در مبارزه ضد امپریالیستی عبارت است از تحکیم وحدت کل طبقه کارگر بین المللی با دهقانان.
۱۶
· تحت شرایط سرمایه داری انحصاری ـ دولتی، استثمار دهقانان شدت می یابد و روند تمییز و تخریب (خانه خرابی)، کلیه اقشار دهقانی را در برمی گیرد و توسط سرمایه انحصاری و دستگاه دولتی اش، عمدتا تسریع می شود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر