سیری در شعری از سیاوش کسرایی تحت عنوان «آرش کمانگیر» (۶)

 

 

تحلیلی

از

شین میم شین

 

آرش کمانگیر

(شنبه ۲۳ اسفند ۱۳۳۷)

ادامه 

 

·     آفتاب

·    درگریز بی شتاب خویش

·    سال ها بر بام دنیا ـ پا کشان ـ سر زد

 

·    ماهتاب  

·    ـ بی نصیب از شب روی هایش همه خاموش ـ

·     در دل هر کوی و هر برزن

·    سر به هر ایوان و هر در زد

·     آفتاب و ماه را در گشت

·    سال ها بگذشت

·     سال ها و باز

·    در تمام پهنه البرز

·     و این سراسر قله مغموم و خاموشی که می بینید

·    و اندرون دره های برف آلودی که می دانید

·     رهگذرهایی که شب در راه می مانند

·      نام آرش را پیاپی در دل کهسار می خوانند

·    و نیاز خویش می خواهند

·     با دهان سنگ های کوه، آرش می دهد پاسخ

·     می کندشان از فراز و از نشیب جاده ها آگاه

·    می دهد امید

·    می نماید راه
 

·    در برون کلبه می بارد

·     برف می بارد به روی خار و خارا سنگ

·     کوه ها خاموش

·    دره ها دلتنگ

·    راه ها چشم انتظار کاروانی با صدای زنگ

·     کودکان دیری است در خوابند

·     در خواب است، عمو نوروز

·     می گذارم کنده ای هیزم در آتشدان

·    شعله بالا می رود، پر سوز.

 

پایان