من نمی گویم که شما باید مثل من زندگی کنید! (۱۵)

 

جینا روک پاکو

(۱۹۳۱)

متن ساده شده توسط

ریتا کویتک

برگردان

میم حجری

 

فصل چهاردهم

مهاجرت هم بالاخره کاری است.

 

·    لاک پشت را کنراد از دیرباز دارد، اولگا را.

 

·    او را در خیابان پیدا کرده است، چنین لاک پشت کوچکی را.

 

·    اولگا نخست سرش را در لاک کرده بود.

 

·    بعد دیگر نه.

 

·    کنراد حالا می تواند با او صحبت کند.

 

·    اولگا نگاهش می کند.

 

·    کنراد او را در جیب کتش می گذارد.

 

·    گاهی موقع پیاده روی هم با اولگا حرف می زند.

 

·    انگار با خود حرف می زند.

 

·    کنراد با اولگا حرف می زند، نه برای اینکه لاک پشت زبان او را می فهمد.

 

·    البته چنین چیزی غیرمنطقی و یاوه است.

 

·    بلکه برای اینکه اولگا وجود دارد و موجود زنده ای است.

 

·    اولگا بیشتر از هر چیز ماهی دوست دارد.

 

·    کنراد به ماهی فروشی ها می رود و برای اولگا ماهی گدائی می کند.

 

·    بعضی ها فکر می کنند که کنراد اندکی خل است.

 

·    اما بعد اولگا را نشان شان می دهد.

 

·    شاید آنها نگاهش می کنند!

 

·    اغلب ماهی بزرگتر از آن است که انتظار می رفت.

 

·    به همین دلیل، اکنون کنراد ماهی هم می خورد.

 

·    او اولگا را روی چمن می گذارد تا راه برود.

 

·    اما باید حواسش را خیلی جمع کند.

 

·    برای اینکه اولگا لاک پشتی سریع السیر است.

 

·    «بمان اینجا»، کنراد می گوید.

·    «به تنهائی نمی توانی زنده بمانی.»

 

·    مسئله این است که کنراد باید راه بیفتد.

 

·    اولگا از این امر خبر ندارد.

 

·    کنراد می خواهد به آمریکا برود.

 

·    کنراد قصد مهاجرت دارد.

 

·    او در پائیز به راه خواهد افتاد.

 

·    ژاک او را با خود می برد.

 

·    آندو با هواپیما خواهند رفت.

 

·    «بیا با من»، ژاک گفته است.

·    «وقتی که من برمی گردم، تو با من می آئی.»

 

·    ژاک اهل آمریکا ست.

 

·    آندو در مسافرخانه ای با هم مشروب خورده اند.

·    نه یک بار.

·    و با هم درد دل کرده اند.

 

·    ژاک در غرب آمریکا مزرعه و اسب و اصطبل و غیره دارد.

 

·    او در آنجا کسی مثل کنراد را لازم دارد.

 

·    کار سنگین از او انتظار ندارد.

 

·    اصلا از او کار انتظار ندارد.

 

·    او باید فقط چشمش به اسب ها باشد.

 

·    کار به عهده نوکر او ست.

 

·    ژاک پسر خوبی است.

 

·    او می گوید که کنراد دوست او ست.

 

·    اما به همراه بردن لاک پشت مجاز نیست.

 

·    چنین کاری ممنوع است.

 

·    کنراد سفری دو روزه در پیش دارد.

 

·    او اکنون در حاشیه بیشه نشسته است.

 

·    اولگا روی خزه ها ست.

 

·    اولگا کنراد را نگاه می کند؟

 

·    چشمانش به نقطه های سیاه می مانند.

 

·    کنراد سرش را به آرامی نوازش می کند.

 

·    زیر چانه اش را هم نوازش می کند.

 

·    بعد او را به جائی می برد که لاک پشت های دیگر را دیده است، در باغی در ده.

 

·    «آیا لاک پشت های دیگر او را قبول خواهند داشت؟

·    بچه ها البته که اولگا را می خواهند»، کنراد با خود می گوید.

 

·    «اسم او اولگا ست»، کنراد می گوید.

 

·    زن می خندد.

 

·    لاک پشت دیگر هم بزرگتر است و هم کثیفتر.

 

·    کنراد اولگا را هر روز شسته است.

 

·    «اولگا ماهی دوست دارد»، کنراد اضافه می کند.

 

·    بعد راه می افتد.

 

·    سفری دو روزه.

 

·    «در ماه اکتبر، درخت ها چنان به نظر می رسند که انگار در کام آتش می سوزند.

·    اکتبر جشن طبیعت است.

·    زیبا ست اکتبر!»، کنراد زیر لب می گوید.

·    « زیبای زیبا ست!

·    آیا در آمریکا هم چنین خواهد بود؟

·    سفر دو روزه.»

 

·    او راه را دقیقا می شناسد.

 

·    راه های میانبر را نیز می شناسد.

 

·    بعضی وقت ها اندکی حرف می زند.

 

·    با خودش حرف می زند.

 

·    گاهی با احتیاط دست در جیب می برد.

·    و دست شروع به جست و جو می کند.

 

·    مهاجرت هم بالاخره کاری است، مگر نه؟

 

·    کنراد از سوم تا دهم اکتبر، در حوالی مسافرخانه می ماند.

 

·    هر روز از ژاک سراغ می گیرد.

 

·    اما کسی از ژاک خبری ندارد.

·    و ژاک نمی آید، بی دلیل و توجیهی.

 

سؤال پانزدهم

 

کنراد باید یکی از دو را انتخاب کند، یا اولگا را و یا ژاک را.

چه جمله ای از ژاک دل از کنراد ربوده است که او را انتخاب می کند؟

 

ادامه دارد.