حکایت هجدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۴۵ ـ ۴۶)
بخش دوم
سعدی
چو منکر بود، پادشه را قدم
که یارد زد از امر معروف دم؟
معنی تحت اللفظی:
اگر اعمال پادشاه، منکر (بد، نامشروع) باشند،
کسی یارای امر به معروف او را نخواهد داشت.
سعدی
در این بیت شعر
دیالک تیک امر به معروف و نهی از منکر
(دعوت به نیکوکاری و منع از بدکاری)
را
مطرح کرده است
و
از
دشواری امر به معروف اعضای طبقات حاکمه دم زده است.
اما
عملا و عینا
پادشاه
را
امر به معروف کرده است.
کسب و کار سعدی
هم
همین است.
سعدی
ادیب و شاعر ساده و پیش پا افتاده نیست.
سعدی
فقیه
است.
روشنفکر ارگانیک اشراف بنده دار و فئودال است.
جوانشیر شهید
در
میراث ارجمندش
تحت عنوان «حماسه داد»
http://hadgarie.blogspot.com/2013/02/25.html
از
روشنفکران متعدد طبقات حاکمه
گزارش می دهد
که
به
جرم امر به معروف و نهی از منکر
هم
سلب مالکیت شده اند
و
هم
اعدام.
سعدی
اما
هشیار است و بهانه به دست اجامر دربار نمی دهد.
اعدام امیر کبیر و غیره
باید
در
چارچوب دیالک تیک امر به معروف و نهی از منکر
درک شود و توضیح داده شود.
تاریخ کشور ما
باید
از
نو
تحلیل شود و تحریر یابد.
ادامه دارد.
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.
پاسخحذف