· 
پروفسور دکتر مانفرد بور
برگردان
شین میم شین
فصل هشتم
بخش دوم
۱۴۱
· این موضعگیری فیشته، به کرات مورد استهزاء قرار گرفته است و سرزنشی نمانده که نثارش نشود.
· البته در خیلی از موارد به حق.
۱۴۲
· فقط همین جنبه شخصیت فیشته نیست که به لحاظ پسیکولوژیکی صرف قابل ذکر است، بلکه در وهله اول، به این دلیل حائز اهمیت وافر است که آن مدخل مهمی به فلسفه فیشته محسوب می شود.
· اگرچه قضاوت راجع به فلسفه فیشته را دشوار می سازد.
۱۴۳
· برای اینکه بالضروره، شخصیتی که مؤثریت بیواسطه عملی را مورد تأکید قرار می دهد، باید برای حوادث تاریخی بزرگ زمان خود اهمیت مقدمی داشته باشد.
۱۴۴
· فیشته عملا از حوادث تاریخی زمان خود تأثیرات ماندگار اخذ می کند و بر درک و توضیح تئوریکی آنها اهمیت وافر قایل می شود.
۱۴۵
· این به میزان استثنائی در مورد رخداد تاریخی زمان او، یعنی انقلاب فرانسه، معتبر است.
۱۴۶
· موضوعیت انقلاب فرانسه، دستاوردهایش و عواقبش حداقل تا سال ۱۸۰۰، در کانون تلاش های فیشته قرار داشته است.
۱۴۷
· البته بعد از آن هم تفکر فیشته با انقلاب در پیوند می ماند.
۱۴۸
· دلیلش این است که انقلاب در عین حال نشئتگاهی است که این تفکر از آن روییده و رشد کرده است.
۱۳۹
· یکی از حاضران در آخرین جلسه درس فیشته در برلین راجع به ایده اساسی مطروحه به شرح زیر گزارش داده است:
· «ایده اساسی جلسات درس فیشته، نشان دادن این نکته بود که ناپلئون با سرکوب آزادی به مثابه دستاورد فکری انقلاب فرانسه، جهان را در رابطه با این نعمت متعالی فریب داده است.
· فیشته، برای انقلاب فرانسه حقانیت تاریخی ـ جهانی قایل است.
· علاوه بر این حقانیت اخلاقی قائل است.
· از دید فیشته، بزرگ ترین گناه ناپلئون خیانت به امر انقلاب فرانسه است.»
· («فیشته در نامه های محرمانه معاصرانش»، ص ۲۴۹)
۱۴۰
· این شهادت به عصب فلسفه فیشته دست می برد.
۱۴۱
· اگر رابطه فیشته نسبت به انقلاب فرانسه را نادیده بگیریم، درک فلسفه او دشوار خواهد بود.
۱۴۲
· انقلاب فرانسه به مثابه «تابلوی نقاشی غنی راجع به متن بزرگ:
· حقوق بشر و عزت بشری» (فیشته، «مجموعه آثار»، جلد ۶، ص۳۹)
· در فلسفه فیشته نفوذ کرده است
· از آغاز تا پایان.
· از اثر او تحت عنوان «سخنی راجع به حقانیت قضاوت مردم راجع به انقلاب فرانسه» تا آخرین جلسه درس او در برلین که ذکرش گذشت.
پایان
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر