۱۳۹۸ آذر ۲۰, چهارشنبه

تأملی در تحلیلی (۱)


جبههٔ فرو غلطیده‌گان 
ن. برین

تحلیلی
از
یدالله سلطان پور

اصلاح‌طلبان و منفعت‌پرستان و مجریان نظم موجود 
تماماً در یک جبهه، 
اما در دیدگاه‌ها و مواضعی متفاوت با کارگران و تهیدستان
 به
 رویارویی تمام عیار
 برخاسته‌اند. 
 
 آن جناحی که شمشیر از روی بسته، 
چهره‌ای گشاده و موضعی روشن دارد 
که
 خاکریز خود 
را 
نیز 
با 
ادوات جنگی و ایدئولوژیک‌اش استحکام بخشیده، 
کشتار و شکنجه و زندانی می‌کند،
 ولی 
در
 این میان
 اصلاح‌طلبان
 سررشتهٔ امور 
را 
از 
دست
 داده 
و 
دچار تناقض‌گویی‌های مهوع و رسواکننده 
هستند.

به 
طبقهٔ متوسط 
آویخته‌اند 
تا 
از 
بحران «پل صراط»
بگذرند. 
 
 
علی شکوری‌راد، 
پزشک و سیاست‌مدار اصلاح طلب 
و
 دبیرکل حزب اتحاد ملت، 
اهل طارم زنجان است. 
وی
 از 
حامیان میرحسین در انتخابات ریاست جمهوری سال  ۱۳۸۸بود. 
نماینده مردم تهران در مجلس ششم و عضو جبهه مشارکت ایران اسلامی بود.
ویکی‌پدیا
 
شکوری راد
 می‌گفت:
 «خوشبختانه، از شمال شهر و مرفهین کسی در این حرکات نبود!»
 
و 
بدون شرح،
 تأمل یکی دیگر از این کابوس‌نویسان اصلاح‌طلب 
را 
مرور فرمائید،
 تا
 حضیض سیاست
 را در جبههٔ فروافتادگان ببینید.
 
 
احمد غلامی
 روزنامه‌نگار و نویسنده
 سردبیر روزنامه شرق 
  او روزنامه‌نگاری را در سال ۱۳۶۰ با روزنامه اطلاعات آغاز کرد.
 ویکی‌پدیا
 
احمد غلامی
 در 
روزنامهٔ شرق 
نوشته است:
«در اعتراضات اخیر نکته قابل تأملی به چشم می‌خورد 
که
 اغلب تحلیلگران سیاسی و جامعه‌شناسان
 مستقیم یا غیرمستقیم 
به
 آن
 اشاره کرده‌اند 
و
 آن نکته
 چیزی نیست مگر عدم مشارکت طبقه متوسط در این اعتراضات
 طبقه‌ای
 که 
در
 اعتراضات ۸۸ 
حضوری پررنگ داشت. 

تاکنون طبقه فرودست دو بار بعد از حوادث ۸۸،
 در 
دی ۹۶ و آبان ۹۸ 
برای تحقق خواسته‌هایش 
که
 جنبه اقتصادی و معیشتی داشته 
پا به میدان گذاشته است.

در 
دی ۹۶ و آبان ۹۸ 
تنگناهای اقتصادی و بعد افزایش قیمت بنزین و تبعات آن 
اعتراضات مردمی 
را 
شکل داد و فرودستان را به خیابان کشاند.

تاریخ اعتراضات اجتماعی 
نشان داده 
مصلحان و طبقات میانی جامعه 
کمتر میل به خشونت دارند 
و 
به
 دشواری
 می‌توان از آنان در سناریوهای خشونت‌بار 
بازی گرفت. 
 
طبقه متوسط 
حایلی میان حکومت و طبقات فرودست
 است
 و
 بخش بسیاری از این طبقه می‌توانند مطالبات طبقات فرودست 
را 
به شیوهای (؟) مدنی
 راهبردی کند. 
خاصه
 اینکه
 به
 لحاظ اقتصادی و وضعیت معیشتی 
فاصله چندانی بین طبقات متوسط و فرودست 
وجود ندارد 
و
 فاصله میان آنان بیش از هر چیز در شیوه دستیابی به مطالبات 
است. 
بی‌سرسازی طبقه متوسط،
 آن 
را 
به
 انفعال 
می‌کشاند 
و 
در 
انفعال طبقه متوسط 
طبقه فرودست نیز بی‌سر خواهد شد 
و 
معلوم نیست 
چه کسی
 در 
آینده 
سوار کار خواهد شد!»
 
«یاحسین را فریاد می‌زنند»
 اما 
در
 آن 
قبر
 جنازه‌ای
 برای برخاستن 
وجود ندارد!
 
پایان
ادامه دارد.
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر