۱۳۹۸ آذر ۳, یکشنبه

نئوکانتیانیسم (۳)


 پروفسور دکتر مانفرد بور
برگردان
 شین میم شین
 
۲
دوره دوم نئوکانتیانیسم

۱
·      دوره دوم نئوکانتیانیسم (کوهن، ناتروپ، ویندل باند، ریل)  به سال های حدودا ۷۰ تا ۹۰ قرن نوزدهم میلادی مربوط می شود.

۲
·      در این دوره مکتب خاص نئوکانتیانیستی پا به عرصه وجود می گذارد.

۳

·      هدف اصلی عبارت بود از به خدمت گرفتن کانت (به عبارت دیگر تحریف کانت) در خط ترسیم شده توسط لانگه و لیبمن.

۴
·      این جریان توسط جریان تازه ای به نام «تفسیر کانت» مورد پشتیبانی قرار می گیرد.

۵
·      اکنون در مغایرت با دوره اول نئوکانتیانیسم، تلاش می شود تا نه فقط عناصرمنفردی از«نقد خرد محض»، بلکه آموزه کانت به مثابه یک کل برای تشکیل فلسفه ای ایدئالیستی ـ ذهنی و اگنوستیسیستی، ضمن استفاده از انگیزه های ایدئالیستی ـ عینی به خدمت گرفته شود و اتیک کانت بر مناسبات سیاسی ـ اجتماعی آن زمان پیاده شود
·      (ناتروپ).  

۳
دوره سوم نئوکانتیانیسم

۱
·      تلاش های دوره دوم نئوکانتیانیسم، راه را برای دوره سوم هموار می سازند که در آن نمایندگان نئوکانتیانیسم سیستم های خاص خود را به وجود می آورند
·      (کوهن، ریل، ریکرت)

۲
·      نئوکانتیانیسم در این دوره، نفوذ زیادتری در میان علمای منفرد و فقهای پروتستانی زیر کسب می کند:

الف
·      اشتاملر (آموزش حقوق)

ب

·      ناتورپ (پداگوژیک)

پ

·      ماکس وبر و سیملر (جامعه شناسی)

ت
·      هرمان، کافتان (تئولوژی پروتستانی)

۳
·      دوره سوم نئوکانتیانیسم، مرحله انحلال نئوکانتیانیسم به مثابه  مکتب است.

۴
·      نمایندگان مختلف نئوکانتیانیسم در سیستم سازی های خود، عناصر فلسفه های دیگر را به خدمت می گیرند.
·      نظرات اولیه بی غل و غش کانت را با طرح مسائلی از آموزه های فیشته، هربارت، لوتسه، بولزانو و دیلتی  وسعت می بخشند.
·      کم و بیش به ایدئالیسم عینی نزدیکتر می شوند.
·      راه را برای گذار به جریانات فلسفی دیگر از قبیل جریانات زیر هموار می سازند:

الف
·      پوزیتیویسم
ب
·      امپیریوکریتیسیسم
پ
·      فلسفه حیات
ت
·      فنومنولوژی  
ث
·      نئوهگلیانیسم
ج
·      اگزیستانسیالیسم  
ح
·      اونتولوژی جدید.

ادامه دارد.

۱ نظر: