تضاد اصلی، تضاد فرعی
احمد سپیداری
منبع:
نوید نو
تحلیلی
از
یدالله سلطانپور
۱
قبل از پاسخ به پرسش مطروحه در بخش قبلی تحلیل
توضیح مختصری
راجع
به
آموزش دیالک تیکی تضاد
لازم است:
آموزش دیالک تیکی تضاد
تضادهای درونی چیزها، روندها، سیستم ها و غیره جهان مادی
را
به
مثابه علت و نیروی محرکه حرکت و توسعه آنها
در
نظر می گیرد.
بنا بر آن،
ماده
دیگر برای حرکت و توسعه خود به محرک خارجی (الهی)
نیاز ندارد.
ماده
را
باید
در
خود جنبی آن
در نظر گرفت،
که
پیدایش، توسعه و حل تضادهای عینی آن
نیروی محرکه آن
را
تشکیل می دهند.
نتایج جهان بینانه آته ئیستی (الحادی) آموزش دیالک تیکی تضاد
نشان می دهند
که
چرا فلاسفه ایدئالیست متعلق به جریانات مختلف،
به ویژه نمایندگان فلسفه بورژوائی معاصر
در
هجوم خود بر ضد ماتریالیسم دیالک تیکی
قبل از همه
آموزش دیالک تیکی تضاد
را
نشانه می روند.
آموزش دیالک تیکی تضاد
به
مثابه سرچشمه حرکت و توسعه ماده،
نه
تنها
ماتریالیسم دیالک تیکی
را
نسبت به هرگونه ایدئالیسم
مرزبندی می کند،
بلکه
آن
را
از
ماتریالیسم مکانیکی و متافیزیکی
نیز
متمایز می سازد،
که
توسعه
را
روند رشد ساده،
به
مثابه بزرگتر شدن کمی صرف کیفیت های موجود
تلقی می کند،
اما
نه
به
مثابه «مبارزه» گرایشات متضاد،
نه
به
مثابه جهش از کیفیت های کهنه به نو.
لنین
خاطرنشان می شود
که
فرق آموزش متافیزیکی توسعه
با
آموزش دیالک تیکی توسعه
ـ قبل از همه ـ
در
درک متفاوت آنها از منشاء و سرچشمه توسعه
است:
«شرط شناخت همه روندهای جهان
در
«خود جنبی» شان،
در
توسعه خود پوی شان،
در
حیات زنده شان،
عبارت است
از
شناخت آنها به مثابه وحدت اضداد.
توسعه
عبارت است از
«مبارزه» اضداد.
فرق اساسی آموزش متافیزیکی و دیالک تیکی توسعه
به
شرح زیر
است:
۱
آموزش متافیزیکی توسعه،
توسعه
را
به
مثابه کاهش و افزایش،
به
مثابه تکرار
تلقی می کند.
۲
آموزش دیالک تیکی توسعه،
توسعه
را
به
مثابه وحدت اضداد
تلقی می کند:
به
مثابه دو شقه شدن امر واحد به اضدادی
که
یکدیگر را مستثنی می سازند
و
ضمنا در رابطه متقابل با هم
قرار دارند.
در
آموزش متافیزیکی توسعه
جنبه های زیر
یا
مبهم و ناروشن می مانند
و
یا
به
علل و قوای خارجی
(خدا، سوبژکت و غیره)
نسبت داده می شوند:
۱
خود جنبی
۲
نیروی محرکه حرکت
۳
منشاء و سرچشمه حرکت
۴
انگیزه حرکت
مراجعه کنید
به
انگیزه
در
آموزش دیالک تیکی توسعه
توجه اصلی
معطوف شناخت منشاء و سرچشمه خود جنبی می شود.»
(لنین، «مجموعه آثار»، جلد ۳۸، ص ۳۳۹)
آموزش مارکسیستی ـ لنینیستی تضاد دیالک تیکی،
به
مثابه آموزش علل تنوع کیفی فرم های حرکت و فرم های توسعه ماده،
به
مثابه آموزش نیروی محرکه توسعه هر پدیده منفرد و گذار آن به فرم وجودی کیفی دیگر و غیره،
برای اولین بار در تاریخ شناخت بشری،
امکان توضیح علمی قاطع حرکت
را
بی نیاز از توسل به قوای غیرمادی و ماورای طبیعی
فراهم آورد.
به
کمک آموزش مارکسیستی ـ لنینیستی تضاد دیالک تیکی
برای اولین بار
امکان درک علمی مسائل زیر و امکان در پیش گرفتن سیاست علمی بر مبنای آن
پدید می آید:
۱
مسئله روال درونی ضرور توسعه اجتماعی
۲
مسئله نیروهای محرکه و قانونمندی های توسعه اجتماعی
بنا برین،
آموزش مارکسیستی ـ لنینیستی تضاد دیالک تیکی،
نه
تنها
حاوی اهمیت تئوریکی و متدئولوژیکی عام برای علوم منفرد
است،
بلکه
در عین حال،
پایه تئوریکی مهمی برای کردوکار عملی ـ سیاسی احزاب مارکسیستی ـ لنینیستی
است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر