۱۳۹۷ اسفند ۲۵, شنبه

تأملی در تحلیل «ستاره سحر» از مقوله مد (۳)

منبع:
گاردین
نشریه حزب کمونیست استرالیا
(۱۳ مارس ۲۰۱۹)
برگرفته
از
«کتابخانه یادبود مارکس»
در
مورنینگ استار

تارنگاشت عدالت

ویرایش و تحلیل
از
شین میم شین

لباس پوشیدن و تولید لباس
مختص بشر است.
حریف

۱
عجب حزب کمونیستی استرالیا دارد
که
دست کم و نیست های طویله جماران
را
از پشت بسته است.

۲
ابنای بشر
هم
روزی روزگاری حیوان بوده اند
و
بسان حیوانات
با
البسه درخور
از
مادر زاده می شدند.

طبیعت خر نیست.

۳
ابنای بشر پس از خروج از عالم حیوانی
بخش مهمی از دارائی طبیعی خود
را
با
دارائی جامعه ای
تعویض کرده اند.

۴
کفش و کلاه و دستکش و شال گردن و لباس و غیره
از دستاوردهای اجتماعی اند.

سند روش محیط زیستی یا عملی
از
جزئیات زینت بدن وجود ندارد.
این تنها «مد» است.
حریف

۱
زینت بدن
هم
در عالم جانوران رواج دارد
و
هم
در عالم انسان ها.

بی آنکه ربطی به مد داشته باشد.

تن آرایی
خود
یکی از تسلیحات مهم و مؤثر استتار و بقا ست.

مثلا
ماران
برای هراس افکندن در دل دشمنان
رنگ های متوع کسب می کنند.

پرندگان
برای جلب توجه جنس مخالف
فرم ها و رنگ های مختلف کسب می کنند.

انسان ها
نیز
هم
برای جلب توجه جنس مخالف و خدایان و غیره
نیز
اندام خود
را
تزیین می کنند.

لباس در جوامع برده داری و فئودالی
برای تأکید بر تمایزات اجتماعی و حفظ آنها
مبدل شده است.
حریف

لباس
قبل از همه
 به جایگاه اجتماعی افراد بستگی داشته است
و
نه
به
مد.

اعضای طبقات حاکمه
(اشرافیت برده دار و فئودال و روحانی)
 بسان
توده های برده و رعیت و پیشه ور و غیره
لباس و کفش و جوراب و کلاه و غیره خاص خود
را
داشته اند.

این چیزها ربطی به مد نداشته اند.

مد
پدیده ای کاپیتالیستی
است.

مقوله مد
باید تعریف شود.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر