ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺁﻗﺎ
ﻋﺴگرﻯ
(ﻣﺎﻧﻰ)
(۱۳۳۰)
شاعر، نویسنده و پژوهشگر
انقلاب در برابر انقلاب!
منبع:
رادیو مانی
https://radiomani.org/?p=9451
تحلیلی
از
یدالله سلطانپور
۱
انحطاط اجتماعی
نتیجۀ فروپاشی سیاسی و فرهنگی است.
نگاه مردم به دین، به خانواده، به
سیاست، به اسطوره ها، به روابط اجتماعی، به عشق، ثروت و قدرت
دستخوش
تغییرات بنیادین شده
و
مردم دارند از چنبرۀ عرف و فرهنگ صدها سالۀ خود
بیرون می خزند
و
نیروی ماند (؟) در برابر آنان مقاومت مسلحانه می کند.
آنچه که مانی به عنوان انحطاط اخلاقی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی مطرح می سازد،
شعرای خود طبقه حاکمه
و
حتی خود روحانیان و در رأس آنان، سید علی
تحت عنوان فساد فراگیر تماتیزه کرده اند
و
می کنند
و
خواهند کرد.
واقعیت این است
که
کفگیر اوتوپی طبقه حاکمه عجق ـ وجق فئودالی ـ فوندامنتالیستی ـ روحانی ـ بورژوایی ـ سنتی
به ته دیگ خورده است.
اوتوپی تشکیل مدینه فاضله اسلامی
که بیش از ۱۰۰۰ سال از منابر متنوع شب و روز ایدئالیزه و عرعر شده،
ورشکست گشته است.
یعنی
از کوره عمل سرافکنده بیرون آمده
و
رسوا و بی اعتبار گشته است.
حبل المتین اوتوپیکی
موسوم به تشکیل امت اسلامی و وحدت کلمه کذایی
عملا
از هم گسسته است.
هراس آن می رود که همراه با این اوتوپی
کشور
تجزیه و تخریب شود
و
از
ایران
نه، نامی بماند و نه، نشانی.
۲
انحطاط اجتماعی
نتیجۀ فروپاشی سیاسی و فرهنگی است.
نگاه مردم به دین، به خانواده، به
سیاست، به اسطوره ها، به روابط اجتماعی، به عشق، ثروت و قدرت
دستخوش
تغییرات بنیادین شده
و
مردم دارند از چنبرۀ عرف و فرهنگ صدها سالۀ خود
بیرون می خزند
و
نیروی ماند (؟) در برابر آنان مقاومت مسلحانه می کند.
آنچه که مانی به عنوان تغییر بنیادی نگاه مردم به دین و غیره
فرمولبندی می کند،
اوتوپی سست و بی بنیاد خود مانی
است.
تغییر بنیادی نگرش مردم به مثلا دین
زمانی می تواند مطرح شود
که
حاوی پشتوانه جهان بینانه باشد.
هم
مانی
و
هم
مردم
فرق جهان بینانه با اعضای طبقه و هیئت حاکمه ندارند.
همه از دم
جهان بینی ایدئالیستی ـ عینی
را
نمایندگی می کنند.
درک تاریخ مانی
درک ایدئالیستی تاریخ
است.
مانی
در دوره قبل از مارکس بیتوته می کند.
۳
انحطاط اجتماعی
نتیجۀ فروپاشی سیاسی و فرهنگی است.
نگاه مردم به دین، به خانواده، به
سیاست، به اسطوره ها، به روابط اجتماعی، به عشق، ثروت و قدرت
دستخوش
تغییرات بنیادین شده
و
مردم دارند از چنبرۀ عرف و فرهنگ صدها سالۀ خود
بیرون می خزند
و
نیروی ماند (؟) در برابر آنان مقاومت مسلحانه می کند.
آنچه
در آیینه ذهن مانی
به عنوان بیرون خزیدن خلق از چنبره عرف و فرهنگ حاکم نمودار می گردد،
بحران فراگیر جامعه و جهان سرمایه داری است.
همه چیز مادی و فکری
به طور نامعین و انتزاعی نفی می شوند.
نفی
اما
وقتی نفی به معنی واقعی کلمه است
که
معین و مشخص باشد و نه نامعین و انتزاعی.
نفی انتزاعی اصلا نفی نیست.
نفی دین زمانی نفی معین است
که
طرز تفکر مذهبی
با
طرز تفکر مارکسیستی
جایگزین شود.
یعنی
جهان بینی ایدئالیستی
با
جهان بینی ماتریالیستی
جایگزین شود.
۴
انحطاط اجتماعی
نتیجۀ فروپاشی سیاسی و فرهنگی است.
نگاه مردم به دین، به خانواده، به
سیاست، به اسطوره ها، به روابط اجتماعی، به عشق، ثروت و قدرت
دستخوش
تغییرات بنیادین شده
و
مردم دارند از چنبرۀ عرف و فرهنگ صدها سالۀ خود
بیرون می خزند
و
نیروی ماند (؟) در برابر آنان مقاومت مسلحانه می کند.
مانی
با
مفاهیم عجیب و غریبی می عندیشد:
منظور مانی از نیروی ماند کذایی
طبقه حاکمه و ماشین سرکوب دولتی آن است.
مانی
از
به خدمت گرفتن مفاهیم فلسفی و سوسیولوژیکی مارکسیستی
به همان میزان هراس دارد
که
جن از بسم الله.
مانی
به روز فرخ افتاده است:
ز فرخ تا فرح یک نقطه فرق است
در این یک نقطه خلق خفته غرق است.
۵
انحطاط اجتماعی
نتیجۀ فروپاشی سیاسی و فرهنگی است.
نگاه مردم به دین، به خانواده، به
سیاست، به اسطوره ها، به روابط اجتماعی، به عشق، ثروت و قدرت
دستخوش
تغییرات بنیادین شده
و
مردم دارند از چنبرۀ عرف و فرهنگ صدها سالۀ خود
بیرون می خزند
و
نیروی ماند (؟) در برابر آنان مقاومت مسلحانه می کند.
ایراد مفهومی دیگر این بند از سخنان مانی
مفهوم مقاومت مسلحانه است.
دولتی که تا دندان مسلح است و دهها هزار نظامی تحت فرمان دارد،
در برابر جنبش هرازگاهی بی سر و بی سازمان و بی سردار
دست به مقاومت نمی زند.
بلکه جنبش توده را در هم می کوبد.
مقاومت
همیشه جنبه مترقی دارد.
توده دست به مقاومت منفی و مثبت می زند و نه، طبقه حاکمه.
این نشانه و نشاندهنده فقر مفهومی مانی است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر