تحلیلی
از
میم حجری
وقیح
یعنی
بی شرم،
بی آبرو،
پررو،
دریده،
گستاخ
مرزبندی منفی دوم از سگ بهتران
با
وقیح
است.
حریف حاضر به بحث با وقیح نیست،
برای اینکه وقیح بی همه چیز است
و
به همین دلیل
روح و روان حریف را تباه می کند.
بی همه چیزی
(نداشتن چیزی برای از دست دادن)
توهین واژه است.
راستی چرا؟
چرا
بی همه چیزی
توهین واژه
است،
ولی
با همه چیزی،
تحسین واژه و تجلیل واژه؟
هر تعریفی از مفهوم «چیز» عرضه شود،
مهر دارایی و ثروت و داشتن بر پیشانی اش دارد.
خواه چیز،
دارایی مادی باشد
و
خواه
دارایی فکری و فرهنگی و هنری.
به همین دلیل
می توان گفت
که
دلیل توهین واژه بودن بی همه چیزی
طبقاتی
است.
معیار تعیین کننده برای توهین واژه بودن بی همه چیزی
یکی
از
معاییر طبقه حاکمه با همه چیز
است.
طبقه حاکمه = طبقه ای که مالک مهم ترین وسایل تولید است.
مهم ترین وسایل تولید = اراضی کشت، اراضی ساختمانی، مزارع، مراتع، کارخانجات، باغات، قنوات، بانک ها، جنگل ها، آبشارها و غیره
از دید اعضای طبقه حاکمه
بی همه چیزی ننگ است و با همه چیزی نام.
معروف ترین بی همه چیزان جهان عبارتند
از
بردگان،
رعایا،
پرولتاریا
به قول رسولان بی همه چیزان جهان،
پرولتاریای جهان متحد شوید!
شما چیزی برای از دست دادن ندارید
جز زنجیرهای تان.
۲
سؤال دیگر این است
که
چرا
بحث با بی همه چیزان
اعصاب از سگ بهتران
را
متشنج می سازد؟
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر