مهندس صادق انصاری
(ا. برزگر)
اندیشه ها، مفاهیم و زبان فارسی
در
قلمرو «ولایت فقیه»
دفتر چهارم
شورای نویسندگان و هنرمندان ایران
(۱۳۶۵)
ویرایش و تحلیل
از
شین میم شین
دو جریان حاکم
ادامه
الف
در
نظریه نخست
مفاهیم و مقولات زیر کاربرد وسیعی دارند:
۱
تسلیم
۲
تقلید
۳
تعبد
۴
تعهد
۵
اعتقاد
۶
وحی
وحی، بیانگر طریق ارتباط پیامبران با جهان غیب
و
راه دریافت دین و شریعت آسمانی است.
«وحی یک نوع سخن گفتن آسمانی است
که
از راه حسّ و تفکر عقلی
درک نمی‌شود،
بلکه درک و شعور دیگری است
که
گاهی در برخی از افراد به مشیت الهی پیدا می شود
و
دستورات غیبی
را
که
از
حس و عقل پنهان است
از
وحی و تعلیم الهی دریافت می‌کند»
از آن چه لغت شناسان عرب در تعریف واژه وحی گفته‌اند،
به دست می‌آید
که
دو نکته در این واژه ملحوظ است:
الف
خفاء و پنهانی.
ب
سرعت و تندی.
ویکی فقه
آنچه از تعریف وحی
برمی آید،
به شرح زیر است:
۱
وحی
پیام سریع السیر و مخفی و خصوصی الله به رسول الله است.
۲
این
پیام
به واسطه پیک الهی
جبرئیل
حمل و نقل می شود.
۳
پیک و پستچی
همان فونکسیونی را در صدر اسلام داشته
که
پست و تلگراف و تلفن و ای میل و غیره امروزه دارند.
۴
سؤال
فقط
این است
که
جبرئیل برای چیست؟
خود خدا که ماشاء الله همه جا هست.
زمزمه وحی به گوش رسولش که کاری ندارد.
آنهم
وقتی که مشخصات بعدی وحی
اختفاء و سرعت
باشد.
چون
تا
پیک و پستچی
را
پیدا کنی و پیام را به دستش دهی
کلی از اختفاء و سرعت هدر می ورد.
۵
مشخصه دیگر وحی
این است
که
نه
قابل شناخت حسی
است
و
نه
قابل شناخت عقلی.
یعنی
هم
ضد واقعی
(ایرئال)
است
و
هم
ضد عقلی
(ایراسیونال)
مؤمنین و میمونین (مقلدین) شیعه
باید
به چنین چیزی ایمان داشته باشند.
این معنایی جز خلع سلاح معرفتی اهل تشیع ندارد.
این
عملا
به معنی مغز زدایی از مؤمنین و میمونین (مقلدین) است.
۷
حدیث
حدیث
به سخنان پیامبران گفته می‌شود.
شیعیان به سخنان اهل بیت نیز حدیث می گویند.
به کلامی که حاکی از کردار یا تقریر معصوم (محمد بن عبدالله ، پیامبر اسلام) است،
«حدیث» و گاه «خبر» یا «روایت» گفته می شود.
شیعیان معتقدند: «حدیث، به دلیل انتساب آن به معصوم و وحیانی بودن محتوای آن، حجت بوده و می تواند مبنای عمل قرار گیرد»
حدیثی
از
پیامبر اسلام:
هر چیزی اساسی دارد و اساس این دین دانش است
و
یک دانشمند
برای شیطان از هزار عابد بدتر است.
(نهج‌الفصاحه)
قرآن،
به مثابه قانون اساسی اسلام،
بیشتر کلیات را بیان کرده
و
تبیین تفاصیل و جزئیات
را
به
روایات
واگذار کرده است.
از این رو
روایات،
پس از قرآن،
مهم ترین منبع شناخت دین اسلام
به شمار می آید.
بدین جهت،
مسلمانان به فراگیری، ثبت و تدوین احادیث، به رغم برخی فراز و نشیب ها،
توجه کرده
و
مجموعه های حدیثی
را
شامل هزاران روایت در تمام موضوعات مورد نیاز دینداران،
فراهم آوردند.
در دوران معاصر نیز اندیشمندان مسلمان با نگاهی دوباره به میراث روایی،
کوشش گسترده ای را برای بهره جستن هر چه بیشتر از این منبع آغاز کردند
و
با تأسیس دانشگاه ها، مراکز تحقیقاتی حدیثی و...
در این راه گام هایی برداشتند.
دانشمندان علم اصول فقه، به نقل کردن سنّت، حدیث (خبر) می گویند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر