یرواند آبراهامیان
( ۱۳۱۹)
تاریخ نگار ارمنی - آمریکایی زاده ایران
استاد رشته «تاریخ ایران» دانشگاه های پرینستون و آکسفورد
استاد رشته تاریخ جهان و خاورمیانه در کالج باروک دانشگاه شهر نیویورک
مصاحبه «مهر» با دکتر آبراهامیان در مورد رویدادهای منطقه
(۱۸ آوریل ۲۰۱۸)
http://10mehr.com/maghaleh/18042018/3072
ویرایش و تحلیل
از
میمحا نجار
مهر
۱
در غرب اعتراضات مردم در دی ماه ۱۳۹۶ چنین نشان داده شدند
که گویا مردم به این اعتراض دارند
که
چرا مثلاً اینهمه پول خرج سوریه می شود
به جای این که به مصرف حل مشکلات داخلی برسد.
۲
آیا این اعتراضات
واقعاً علیه سیاست های منطقه ای جمهوری اسلامی بودند؟
۳
کلاً ارزیابی شما از سیاست های منطقه ای جمهوری اسلامی و تأثیرات آن بر سیاست های داخلی حکومت چیست؟
دکتر آبراهامیان
۱
این بسیار آسان است که وقتی هر کشوری با مشکلات اقتصادی مواجه می شود،
بگوییم دلیل آن خرج کردن پول در خارج است.
۲
شما همین امروز اگر از آمریکایی ها بپرسید که دولت آمریکا چقدر برای کمک های خارجی هزینه می کند،
اکثر آنها فکر می کنند که کمک های خارجی دومین هزینه بزرگ در بودجه دولت آمریکا هستند.
در حالی که این کمک ها فقط یک درصد بودجه را تشکیل می دهند.
۳
در ایران هم درک اغراق آمیزی از هزینه های جمهوری اسلامی
در
سوریه یا عراق یا افغانستان
وجود دارد.
۴
بودجه نظامی ایران در واقع بسیار معتدل است.
۵
من فکر نمی کنم
سیاست خارجی ایران بار بزرگی بر بودجه آن و مانع صرف منابع در داخل باشد.
۶
مردم ممکن است چنین تصور کنند،
اما
اگر واقعاً به بودجه نگاه کنند خواهند دید که چنین نیست.
ما این پرسش و پاسخ را نخست تجزیه و بعد تحلیل می کنیم:
۱
مهر
در غرب اعتراضات مردم در دی ماه ۱۳۹۶ چنین نشان داده شدند
که گویا مردم به این اعتراض دارند
که
چرا مثلاً اینهمه پول خرج سوریه می شود
به جای این که به مصرف حل مشکلات داخلی برسد.
معنی تحت اللفظی:
در
غرب
اعتراضات اخیر مردم ایران
به عنوان اعتراض بر ضد صرف هزینه کلان برای حمایت از سوریه
به عوض استفاده از آن در داخل کشور
جا زده شد.
دار و دسته مهر
در این پرسش
با
مفاهیم آخوندی ـ جلال آل احمدی «می اندیشد»
مهر
که
خود را هوادار حزب توده جا می زند
و
آرشیو آثار کلاسیک های ماکسیسم ـ لنینیسم
را
برای اثبات ایده ئولوژی خود
منتشر می کند،
با
مفاهیم و معاییر (معیارهای) جغرافیایی کار می کند.
در
غرب
و
نه
در کشورهای امپریالیستی
۲
در غرب اعتراضات مردم در دی ماه ۱۳۹۶ چنین نشان داده شدند
در غرب اعتراضات مردم در دی ماه ۱۳۹۶ چنین نشان داده شدند
که گویا مردم به این اعتراض دارند
که
چرا مثلاً اینهمه پول خرج سوریه می شود
به جای این که به مصرف حل مشکلات داخلی برسد.
هواداران حزب توده
در
دار و دسته مهر
ظاهرا
بر آنند که مردم ایران
اعتراضی به سیاست خارجی جمهوری جماران ندارند.
این غرب امپریالیستی است
که
چنین وانمود می کند.
از
دید دار و دسته مهر
باید
هم
از
سوریه
(و افغانستان و حماس و بوسنی و یمن و عراق و لبنان و غیره)
حمایت کند.
مثلا
بیمارستانی مدرن با مدرن ترین تجهیزات و با بهترین اطبا برای مداوای مجانی سکنه فلان کشور افریقایی
از کیسه باز خلیفه بسازد.
بی خیال اینکه مردم در خیلی از جاهای ایران
حتی
کلاس اکابر برای آموزش خواندن و نوشتن ندارند
و
به عوض اندیشیدن عرعر می کنند.
دار و دسته مهر
به سبب طرز تفکر دوئالیستی (متافیزیکی، ضد دیالک تیکی)
نمی داند و نباید هم بداند
که
بذل و بخشش اجامر جماران در خارج
عملا
با ربودن نان خالی از سفره توده مولد و زحمتکش ایران امکان پذیر است.
دار و دسته مهر
نمی داند و نمی تواند هم بداند
که
فرزندان مردم در اونیفورم سرباز و پاسدار
برای حفظ رژیم فلان در فلانجا
جان می بازند.
۲
آیا این اعتراضات
واقعاً علیه سیاست های منطقه ای جمهوری اسلامی بودند؟
از فرم پرسش و از طرز طرح پرسش دار و دسته مهر
می توان
سطح سواد و میزان صداقت این دار و دسته
را
تخمین زد.
سؤال استراتژیکی دار و دسته مهر
نه
در رابطه با ماهیت سیاست خارجی جمهوری جماران،
بلکه در رابطه با موافقت و مخالفت مردم با آن سیاست است.
دار و دسته ای که خود را هوادار حزب توده قلمداد می کند
و
خود را مارکسیست ـ لنیینست جا می زند،
بسان مزدوران مأمور در رسانه های سرسپرده امپریالیستی می عندیشد:
مثلا
به عوض تحلیل ماهیت طبقاتی ترامپ
درصد موافقت و یا مخالفت سکنه طویله امریکا
را
خاطرنشان می شوند و به عوامفریبی مباردت می ورزند.
انگار
افکار عمومی
که
توسط طبقه حاکمه
از سنین کودکستان تعیین می شود
و
دم به دم مانی پولیزه می شود،
معیار عینی مطمئنی برای تعیین ماهیت احزاب سیاسی و نمایندگان آنها ست.
۳
کلاً ارزیابی شما از سیاست های منطقه ای جمهوری اسلامی و
تأثیرات آن بر سیاست های داخلی حکومت چیست؟
در قاموس دار و دسته مهر
ما
با
دوئالیسم سیاست خارجی و سیاست داخلی هر کشور سر و کار داریم
و
نه
با
دیالک تیک سیاست داخلی و سیاست خارجی.
به عبارت دیگر
سیاست خارجی طبقه حاکمه ای می تواند انقلابی باشد
و
سیاست داخلی اش
می تواند ارتجاعی و ضد انقلابی باشد.
این طرز «تفکر» دوئالیستی
حاکی از چیست؟
دال بر چیست؟
۴
کلاً ارزیابی شما از سیاست های منطقه ای جمهوری اسلامی و
تأثیرات آن بر سیاست های داخلی حکومت چیست؟
دار و دسته مهر
بسان دار و دسته راه «توده»
هوادار همان خط حزب توده تحت رهبری دکتر کیانوری
است.
خط حزب توده تحت رهبری کیانوری هم معیار دوئالیستی داشته و نه دیالک تیکی.
اشرافیت فئودال و روحانی
را
سران بی سواد حزب توده
ضد امپریالیست
محسوب می داشتند.
ولی
از خود نمی پرسیدند
که
آیا
این ضدیت با امپریالیسم
همان ضدیت آل احمدیستی با غرب
یعنی با همه کشورهای صنعتی و مدرن و متمدن
(خواه امپریالیستی و خواه سوسیالیستی)
نیست؟
آیا
این ضدیت با امپریالیسم و سوسیالیسم
(نه، شرقی و نه، غربی)
از موضع طبقاتی و فرماسیونی فئودالی
و
حتی
برده داری و عهد بوقی نیست؟
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر