استثمار (بهره کشی)

پروفسور دکتر

 ولفگانگ ایشهورن

اریش هان

مانفرد پوشمن

روبرت شولتس

هورست تاوبرت

(۱۹۶۹)

 برگردان

شین میم شین

۱

·    استثمار به مناسبات موجود میان طبقات اجتماعی در جوامع طبقاتی برده داری، فئودالی و کاپیتالیستی (سرمایه داری) اطلاق می شود. 

۲

·     استثمار، عبارت است از تصاحب کار غیر توسط صاحبان مهم ترین وسایل تولید. 

۳

·     استثمار با مالکیت خصوصی بر مهم ترین وسایل تولید در پیوند است. 

۴

·     استثمار بسان مالکیت خصوصی بر مهم ترین وسایل تولید، فرم های متعددی به خود گرفته است.

۵

·     به همین دلیل برای غلبه بر استثمار، راهی جز نفی مالکیت خصوصی بر مهم ترین وسایل تولید وجود ندارد. 

۶

·     تئوری اضافه ارزش مارکس، ماهیت استثمار کاپیتالیستی را کشف کرده است.

۷

·     استثمار کاپیتالیستی، آخرین فرم استثمار است.

۸

·     پس از استقرار قدرت سیاسی طبقه کارگر که در وحدت با دهقانان و دیگر اقشار زحمتکش خلق قرار دارد، در مرحله گذار (انتقال) از کاپیتالیسم به سوسیالیسم، با اجتماعی کردن مالکیت بر مهم ترین وسایل تولید، غلبه بر استثمار انسان بوسیله انسان جامه عمل می پوشد و شرایط لازم برای جامعه بی طبقه کمونیسم تدارک دیده می شود.

·    مراجعه کنید به طبقه اجتماعی، جامعه طبقاتی، کاپیتالیسم، سوسیالیسم در دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی    

پایان