فیزیوکراسی (۲)

پروفسور دکتر گرد بریتس

برگردان

شین میم شین

 

۱۷

·       فیزیوکرات ها مولد بودن کار را، یعنی تولید اضافه ارزش را  تنها معیار کاپیتالیستی درست می دانستند.

۱۸

·      از آنجا که فیزیوکرات ها ارزش را فقط به صورت شیئی، به صورت ارزش مصرفی می دیدند، یعنی ارزش را در ماهیت آن ـ بمثابه کیفیت کار و یا زمان کار ـ نمی دیدند، اضافه ارزش را بمثابه مقدار کاری تلقی نمی کردند که کارگر اضافه بر دستمزدی که به عنوان توان کاری اش دریافت می کند، در اختیار سرمایه دار (اینجا زمیندار) قرار می دهد.

۱۹

·      فیزیوکرات ها فقط می دیدند که مجموعه ارزش های مصرفی که کارگر در حین تولید مصرف می کند، کمتر از مقداری است که او تولید می کند.

·      (دیدن این پدیده در تولید کشاورزی آسان هم نیست. مترجم)

۲۰

·      اضافه ارزش حاصله بنظر فیزیوکرات ها بمثابه نتیجه حاصلخیزی زمین، به عنوان هدیه محض طبیعت به انسان جلوه می کرد.

۲۱

·      در قاموس فیزیوکرات ها، اجاره زمین تنها فرم اضافه ارزش است.

۲۲

·      از این رو، نتیجه می گرفتند که اقتصاد کشاورزی تنها رشته مولد است.

·      بر خلاف تجارت است که فقط معادل ها مبادله می شوند، یعنی تکثیر ارزش صورت نمی گیرد:

·      ثروت فقط میان ثروتمندان بیشمار، دست به دست می شود.

۲۳

·      فیزیوکرات ها صنعت را نیز رشته اقتصادی نامولد تلقی می کردند:

·      در قاموس فیزیوکرات ها، در تولید هر فراورده صنعتی، کمیت معینی از مواد خام تغییر فرم داده می شود.

·      (مثلا فرم چرم عوض می شود و فرم به کفش به خود می گیرد. مترجم)

۲۴

·      در قاموس فیزیوکرات ها، برای این تغییر فرم، کار لازم می آید، کاری که با دستمزد (به اندازه بخور و نمیر) پرداخت می شود.

۲۵

·      تکثیر ارزش که فراورده صنعتی پیدا می کند، بنظر فیزیوکرات ها فقط بوسیله مصرف مواد غذائی در حین تولید، مشروط می شود و لذا فراورده خالص نیست.

۲۶

·      بر همین مبنا ست که فیزیوکرات ها جامعه را به سه طبقه تقسیم می کنند:

الف

·      طبقه مولد که شامل دهقانان و رعایا، یعنی مولدین «فراورده خالص» می شود.

ب

·      طبقه زمیندار که از اربابان زمین، سران کلیسا و حکمرانان تشکیل می شود، که اضافه ارزش را تصاحب می کنند.

پ

·      طبقه نامولد، که از تجار، بانکداران، نزولخواران، صاحبان مانوفاکتور و کارگران مانوفاکتور تشکیل می یابد.

ادامه دارد.