۱۳۹۵ آبان ۳, دوشنبه

عرفان (3)


پروفسور دکتر ماتهویس کلاین   
برگردان
شین میم شین  

12
·        عرفان حاوی استنتاجات الحادی و کفرآمیز است.

13
·        عرفان به کلیسا و کشیش، یعنی به واسطه میان انسان و خدا، نیازی ندارد.

14
·        عارف، خود بدون واسطه و مستقیما با خدا رابطه برقرار می کند.
·        البته این خدا حتما نباید خدائی باشد که مورد نظر کلیسا  و تئولوژی مسیحی است.
·        خدا می تواند طبیعت و یا کائنات، خرد جهانی (لوگوس)  و یا عدم و نیستی باشد.  

15
·        عرفان به تعبیر پانته ئیستی جهان گرایش دارد.

·        مراجعه کنید به پانته ئیسم (همه خدائی) در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

16
·        انسان از نظر عرفان، جزئی از طبیعت است و طبیعت جزئی از انسان.

17
·        انسان و طبیعت در عرفان به هم می رسند و در همدیگر ذوب می شوند، برهم منطبق می گردند و یکی می شوند و این خود پیش شرط لازم برای از میان برداشتن دره موجود میان اوبژکت و سوبژکت (عین و ذهن) و وقوف به برقراری وحدت میان ماهیت خویش و جهان (و یا خدا) است.

18
·        افکاری از این  قبیل را می توان به صور مختلف در بسیاری از سیستم های فلسفی مبتنی بر ایدئالیسم عینی پیدا کرد.

19
·        از این روست که کلاسیک های مارکسیسم، مکررا از «جنبه های عرفانی» در دیالک تیک هگل سخن گفته اند.

20
·        عرفان از مراحل تحولی ـ تاریخی مختلفی گذشته است و به صور مختلف، نه تنها در ادیان و مذاهب، بلکه همچنین در سیستم ها و گرایشات فلسفی ایدئالیستی بیشماری یافت می شود.

21
·        در ادیان و مذاهب زیر می توان خطوط و گرایشات کم و بیش کاملی از عرفان یافت:

الف
 ·        در فلسفه و مذهب باستانی چین معروف به تائوئیسم.

ب
·        در بودیسم هندی، بویژه در فلسفه یوگا.

پ
·        در اسلام، بویژه در تصوف (آیین درویشی)

ت
·        در سنن مذهب یهود (کابالا، کاسیدیم)

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر