عرفان (2)

پروفسور دکتر ماتهویس کلاین   

برگردان

شین میم شین  

9

·        عرفان نئوافلاطونیسم و عرفان مسیحی، برخلاف عرفان تخدیری، راه وحدت با خدا را صرفا در روی بر تافتن از هر آنچه که دنیوی است، می دانند

·        یعنی در ریاضت کشی، عبادت و تعمق (در خود فرو رفتن) می دانند.

10

·        از دید عرفان نئوافلاطونیسم و عرفان مسیحی، انسان با رهائی روح از قفس و محبس مادی و محسوس تن، مراحل زیر  پشت سر هم طی می کند:

الف

مرحله اول

·        تطهیر خود از آلودگی ها و دلبستگی ها

ب

مرحله دوم

·        تجلی درونی و بینش روحی

پ

مرحله سوم

·        یگانگی با جوهر الهی

·        (مکتب سن ویکتور در پاریس)

11

·        عرفان به عنوان فرمی از جهان بینی مذهبی ـ ایدئالیستی، پدیده ای فوق العاده متناقض و از برخی نظرها پارادوکسی است:

الف

·        عرفان ملغمه ای متشکل از عناصر زیر است:

1

·        ملغمه ای متشکل از گرایشات سوبژکتیویستی افراطی مسلط  است.

2

·        ملغمه ای متشکل از عناصری از ایدئالیسم عینی است.

3

·        ملغمه ای متشکل از گرایشات مذهبی ـ فلسفی است.

4

·        ملغمه ای متشکل ازگشتاورهائی از پانته ئیسم (همه خدائی، همه چیز خدائی) است.

5

·        ملغمه ای متشکل از عناصری از انفعال مطلق است.

6

·        ملغمه ای متشکل از عناصری از جنب و جوش بی پایان است.

7

·        ملغمه ای متشکل از گرایشات معینی از آته ئیسم (الحاد) است.

ب

·        از سوئی خود سوبژکت انسانی (عارف) عامل محرکه و فعال در راه رسیدن به خدا و یکی شدن با او ست که بطرق گوناگونی به برون شدن از خویشتن خویش، به خلسه و تجلی درونی دست می یابد و در عین حال با عملیات خود، نظر قدرت الهی را به خود جلب می کند و او را به یکی شدن با خود وامی دارد.

پ

·        از سوی دیگر، این تقلای او در حقیقت نه تقلای صرف او، بلکه نتیجه جذبه شگرف الهی است که او را به برون شدن از خود و جاری شدن به سوی خدا برمی انگیزد و بدون خواست او وحدت عارف و حق نمی تواند تحقق یابد.

پ

·        موهوم بودن این خرافه از آنجا معلوم می شود که خدا که ظاهرا دلیل اول و آخر هستی است، اگرعارف پریشان به سویش راه نجوید و یکی شدن با او را نخواهد، خود تا حد هیچ تنزل می یابد.

ت

·        به عبارت دیگر خدا تنها بوسیله عارف، معنی و مفهوم می یابد.

ث

·        خدای موهوم بوسیله عارف که در طلب او از خود بدر می شود، کسب هویت می کند، تا عارف در او فرو شود و در او چنان بیارامد که در آغوش مرگ.

ج

چیستائی خدا از دید عرفان

·        خدا از دید عرفان به شرح زیر است:

1

·        خدا ـ همزمان ـ نوری، جهان افروز و ظلمتی عمق ناپیدا ست.

2

·        خدا ـ همزمان ـ شب عرفان است.

3

·        خدا ـ همزمان ـ خلأ مطلق و عدم و نیستی است.

ح

·        این فقط عارف نیست که در خدا فرو می رود و در او محو می شود، بلکه خود خدا نیز در عارف فرو می رود و در او محو می شود.

·        به عبارت دیگر عارف خدا می شود و خدا عارف.

خ

·        آن سان که دیگر فاصله ای و تفاوتی میان عارف و حق (خدا) در میان نمی ماند.

·        عارف خود، خداگونه است.

·        عارف خود، خدا ست.

·        عارف می خیزد و می افتد با خدا.

د

انگلوس سیلسیوس (انگه لوس سیله سیوس)

(1624 ـ 1677)

عارف

شاعر

فقیه

پزشک

المانی

·        انگلوس سیلسیوس می گوید:

من می دانم که

خدا بدون من،

حتی یک لحظه نمی تواند زنده بماند.

اگر من نباشم،

خدا باید خود را قبض روح کند.

ادامه دارد.