ای مرز پر گهر
فروغ
فرخزاد
(1313
ـ 1345)
(1934
ـ 1966)
تحلیلی از
شین میم شین
·
جایی که من
·
با اولین نگاه رسمی ام از لای پرده، ششصد و هفتاد و هشت
شاعر را می بینم
·
که حقه بازها، همه در هیئت غریب گدایان
·
در لای خاکروبه، به دنبال وزن و قافیه می گردند
·
و از صدای اولین قدم رسمی ام
·
یکباره، از میان لجن زارهای تیره، ششصد و هفتاد و هشت بلبل مرموز
·
که از سر تفنن
·
خود را به شکل ششصد و هفتاد و هشت کلاغ سیاه پیر در
آورده اند
·
با تنبلی به سوی حاشیه روز می پرند
·
واولین نفس زدن رسمی ام
·
آغشته می شود به بوی ششصد و هفتاد و هشت شاخه، گل سرخ
·
محصول کارخانجات عظیم پلاسکو
·
موهبتی است زیستن، آری
·
در زادگاه شیخ، ابو دلقک کمانچه کش فوری و شیخ، ای دل ای
دل تنبکتبار تنبوری
·
شهر ستارگان گران وزن ساق و باسن و پستان و پشت جلد و
هنر
·
گهواره ی مؤلفان فلسفه ی «ای بابا به من چه، ولش کن»
·
مهد مسابقات المپیک هوش، وای،
·
جایی که دست به هر دستگاه نقلی تصویر و صوت می زنی، از
آن
·
بوق نبوغ نابغه ای تازه سال می آید
·
و برگزیدگان فکری ملت،
·
وقتی که در کلاس اکابر حضور می یابند
·
هریک به روی سینه، ششصد و هفتاد و هشت کباب پز برقی
·
و بر دو دست، ششصد و هفتاد و هشت ساعت ناوزر ردیف
·
کرده و می دانند
·
که ناتوانی از خواص تهی کیسه بودن است، نه نادانی
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر