دایرة المعارف روشنگری: سوسیالیسم و کمونیسم (1)

ماتهویس کلاین

(1911 ـ 1988)

شخص سوم از سمت چپ

فیلسوف آلمانی، استاد فلسفه مارکسیستی

از افسران ارتش آلمان هیتلری

از بنیانگذاران کمیته ملی آلمان آزاد

به سبب تبلیغات ضد فاشیستی در ارتش از سوی دادگاه نظامی غیابی نازی به جرم خیانت به اعدام محکوم شد.

از اساتید فلسفه در دانشگاه کارل مارکس

موضوعات پژوهشی او:

تئوری شخصیت

اتیک (اخلاق)

هومانیسم

پروفسور ماتهویس کلاین

برگردان شین میم شین

· سوسیالیسم و کمونیسم به سه معنی زیر به کار می روند:

· اولا به معنی فرماسیون های اجتماعی ـ اقتصادی که بر مالکیت اجتماعی بر وسایل تولید استوار اند و بطور برنامه ریزی شده و آگاهانه توسعه می یابند.

· ثانیا به معنی تئوری علمی مبارزه رهائی بخش طبقه کارگر و گذار از نظام سرمایه داری به کمونیسم.

· ثالثا به عنوان تجسم مفهومی جنبش کارگری مارکسیستی ـ لنینیستی.

فصل اول

سوسیالیسم و کمونیسم

به معنی فرماسیون های اجتماعی ـ اقتصادی مبتنی بر مالکیت اجتماعی بر وسایل تولید

· به قول والتر اولبریشت، سوسیالیسم «نه یک مرحله گذار کوتاهمدت در توسعه و تکامل جامعه، بلکه یک فرماسیون اجتماعی ـ اقتصادی نسبتا مستقل در دوران تاریخی گذار از سرمایه داری به کمونیسم در مقیاس جهانی است.

· قبلا، بنا بر تذکر مارکس در برنامه گوتا، سوسیالیسم فقط بمثابه یک مرحله گذار تلقی می شد که در طی آن، جامعه باید خود را از «خال های» سرمایه داری پاک کند و پیش شرط های مادی و فکری لازم را برای مرحله دوم، یعنی کمونیسم فراهم آورد.

· از این رو به این مسئله توجه زیادی مبذول نمی شد که سوسیالیسم بر مبنای خاص خود توسعه می یابد.»

· (اولبریشت)

· در سوسیالیسم تضاد موجود میان کردوکار صنعتی و کشاورزی، کردوکار مادی و فکری ـ عمدتا ـ از میان برداشته می شود.

· برابر حقوقی زن و مرد و ملل مختلف تحقق می یابد.

· همیاری و حمایت متقابل، مشخصه همکاری و همزیستی انسان ها در جامعه آزاد از استثمار است.

· در سوسیالیسم، جامعه تحت حاکمیت طبقه کارگر و متحدین طبقه کارگر، یعنی تحت حاکمیت خلق است.

· و لذا دیگر طبقاتی وجود ندارند که در استثمار و سرکوب مردم کشور خودی و بیگانه ذینفع باشند و یا طالب جنگ و اشغال خاک دیگران باشند.

· صلح، عنصر بنیادین سوسیالیسم و کمونیسم را تشکیل می دهد.

· در سوسیالیسم، همبود (اجتماع) انسان های آزاد توسعه می یابد.

· انسان های آزادی که بوسیله کار مشترک آزاد و خلاق، با ایدئال های اخلاق، انترناسیونالیسم و میهن پرستی سوسیالیستی، احساس مسئولیت نسبت به جامعه، عشق به کار و انسان های زحمتکش و انضباط سوسیالیستی با هم پیوند دارند.

· قوانین حرکت و توسعه جامعه سوسیالیستی بر مبنای شرایط آگاهانه تعیین شده از سوی جامعه عمل می کنند.

· تولید بطور برنامه ریزی شده بر مبنای علم و فن مدرن انجام می یابد و در خدمت رفع حوایج مجموعه افراد جامعه و لذا در خدمت شکوفائی فردیت هر انسانی است.

· سوسیالیسم در روند انقلاب سوسیالیستی با استقرار دیکتاتوری پرولتاریا، با تصاحب وسایل تولید جامعه توسط طبقه کارگر و متحدینش پدید می آید.

· طبقه کارگر تحت رهبری حزب مارکسیستی ـ لنینیستی در وحدت با دهقانان زحمتکش و دیگر اقشار زحمتکش، قدرت دولتی را در دست دارد، که به نفع مجموعه خلق و در جهت رفاه آن مورد استفاده قرار می گیرد.

· دولت سوسیالیستی ابزار قدرت (اوتوریته) تعیین کننده در جریان ساختمان سوسیالیسم است:

· دولت سوسیالیستی با کردوکار اقتصادی ـ سازمانی و فرهنگی ـ تربیتی، توسعه سوسیالیستی جامعه را رهبری و میزان کار و مصرف را کنترل می کند.

· اتحاد طبقه کارگر با اقشار و طبقات زحمتکش دیگر، شالوده اوتوریته ی کارگری ـ دهقانی است که ماهیت خود را در دموکراسی سوسیالیستی نمایان می سازد.

· طبقه کارگر، دهقانان، روشنفکران و دیگر اقشار زحمتکش به تشکیل همبودی از طبقات و اقشار دوست اقدام می کنند.

· زیر پای جامعه طبقاتی آنتاگونیستی برای همیشه خالی می شود و به جای آن، وحدت اخلاقی و سیاسی خلق تشکیل می گردد که نتیجه اشتراک در آماج ها، ایدئولوژی و اخلاق است.

· با پیروزی مناسبات تولیدی سوسیالیستی، همه انسان ها رابطه یکسانی با وسایل تولید برقرار می کنند.

· همه شهروندان از حقوق برابر برخوردار می شوند و تکالیف یکسانی را به عهده می گیرند.

· تفاوت های موجود میان اقشار و طبقات فقط تفاوت هائی با خصلت غیرآنتاگونیستی اند که از فرم های متفاوت مالکیت سوسیالیستی سرچشمه می گیرند.

· وسایل تولید جامعه تحت مالکیت جامعه قرار می گیرند.

· مالکیت اجتماعی بر وسایل تولید به دو فرم زیر تشکیل می گردد:

الف

· در فرم مالکیت تماماجتماعی

· در فرم مالکیت اتحادیه ای.

· کار بر این اساس و بنیان، در خدمت تکثیر ثروت کل جامعه قرار می گیرد.

· تولید اجتماعی بر طبق قوانین اقتصادی سوسیالیسم در جهت رفاه و توسعه همه جانبه ی همه اعضای جامعه برنامه ریزی، اداره و سازماندهی می شود.

· آماج اقتصاد مبتنی بر برنامه سوسیالیستی عبارت است از توسعه و تکمیل بی وقفه تولید بر پایه علم و فن پیشرفته موجود برای رفع هرچه بهتر حوایج مادی و فرهنگی روز افزون جامعه و افراد منفرد.

· شرط اصلی برای بهسازی مداوم و برنامه ریزی شده ی زندگی جامعه عبارت است از تلاش در جهت بالا بردن راندمان کار.

· از این رو، استفاده سیستماتیک از علم و فن مدرن در کلیه رشته های تولیدی، تسلط به مدرن ترین روش های تولید، برنامه ریزی، رهبری و سازمان کیفیتا عالی اقتصاد، ضرورت ناگزیر دارد.

ادامه دارد.

دایرة المعارف روشنگری

۱۳۹۵ فروردین ۷, شنبه

سوسیالیسم و کمونیسم (1)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر