نیهلیسم اخلاقی (۲۱)

پروفسور دکتر وینفرید شرودر
انتقاد رادیکال از اخلاق
از سوفیست ها تا نیچه
برگردان شین میم شین

پیشکش
به
خاطره خروشان
 

 فرج الله میزانی
(جوانشیر)
انتی فاشیست پیگیر از دیار آتش ها

بخش سوم
تاریخ طبیعی
تبارشناسی اخلاق
ادامه

در پسالم (متون شعری ـ مذهبی یهودیت و مسیحیت) و در سخنان انبیا و همچنین در تورات همواره به جملات زیر برمی خوریم:
«تو باید از فقرا دستگیری کنی و خودخواهان را خوار بشماری.»
(کون، ۱۱، ۲۲، ۲۸)

۱
نیچه می نویسد:
«این، یهودی ها بوده اند که معادله ارزشی اشرافی را یعنی خیر و یا خوبی = شریف = قوی = زیبا = خوشبخت = نور دیده الهی وارونه کرده اند و با چنگ و دندان از بدترین کینه و نفرت پاسداری کرده اند و اعلام کرده اند که مظاهر خیر و یا خوبی ذلیلان هستند.
فقرا و ضعفا و خوارگشته ها و تحقیر شده ها مظاهر خیر و خوبی اند.
دردمندان، نیازمندان، بیماران و بدریختان شریف اند.
اشراف و قدرتمندان اما بر عکس، مظاهر شر هستند.»
(نیچه، «مجموعه آثار»، ۱، پاراگراف ۷)

۲
به زعم نیچه، این باز ارزیابی ارزش های اخلاقی که توسط یهودی ها صورت گرفته، فقط آغاز «شورش برده ها» در اخلاق بوده است.

۳
بعد با مسیحیت، مذهب جهانی ئی تشکیل می شود که «میراث این باز ارزیابی یهودی ارزش های اخلاقی را وارد صحنه می کند و آن را با «اخلاق برده ای» سقراطی ـ افلاطونی که خویشاوند آن بوده، درهم می آمیزد.

بدین طریق بوده که اکنون کل بشریت با اصول پرهیز، اصول بی طرفی، اصول دستگیری از بینوایان، «مسموم شده اند.»

۴
بی اعتنا به اینکه این وضع تاریخی در فرم های منفردش چگونه ارزیابی شود، در خطوط کلی اش با نظرات مستحکم یهودی و مسیحی انطباق دارد.

۵
بدین طریق بنیان انتقاد نیچه از اخلاق نهاده می شود.

ادامه دارد.