قرآن کریم از دیدی دیگر (23)

تحلیلی از

فریدون ابراهیمی

آیه 29

سوره بقره

هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُم مَّا فِي الأَرْضِ جَمِيعاً ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ  

اوست آن كسى كه آنچه را که در زمين است،

ـ همه را ـ

براى شما آفريد.

 سپس به  آفرينش‏  آسمان پرداخت، و هفت آسمان را استوار كرد

و او به هر چيزى دانا ست.

·        خدا در این آیه هم از قول یکی دیگر راجع به خویشتن سخن می گوید.

·        سوالی که ما را به خود مشغول می دارد، این است که چرا؟

1

اوست آن كسى كه آنچه را که در زمين است،

همه را

براى شما آفريد.

 سپس به  آفرينش‏  آسمان پرداخت، و هفت آسمان را استوار كرد

و او به هر چيزى دانا ست.

·        اگر قرآن وحی منزل و کلام خدا باشد، خدا باید قاعدتا سوبژکت شناخت و سخن باشد و نه اوبژکت شناخت و سخن.

·        خدا مثلا در این آیه راجع به خویشتن خویش باید از زبان خویشتن سخن گوید و نه از زبان دیگری.

·        دلیل این طرز تبیین قرآن، احتمالا یا حواسپرتی پیامبر اسلام بوده و یا گرفتاری اش در تار تور واقع بینی.

·        در این طرز تبیین در هر صورت صداقت و واقع بینی (رئالیسم)  روشنی به چشم می خورد.

·        رئالیسمی دال بر اینکه آیات قرآن نه وحی الهی، بلکه احکام طبقاتی اند.

·        دال بر اینکه قرآن بیانگر منافع مادی، فکری و فرهنگی طبقه حاکمه برده دار است.

·        دال بر اینکه محمد نه رسول خدای انتزاعی و آسمانی، بلکه رسول طبقه حاکمه برده دار زمینی است.

 

2

اوست آن كسى كه آنچه را که در زمين است،

همه را

براى شما آفريد.

 سپس به  آفرينش‏  آسمان پرداخت، و هفت آسمان را استوار كرد

و او به هر چيزى دانا ست.

·        در این آیه چندین دیالک تیک بسط و تعمیم می یابند:

3

·        در این آیه ـ قبل از همه ـ دیالک تیک خدا و انسان به شکل دوئالیسم مولد و مصرف کننده، افریننده و انگل بسط و تعمیم می یابد.

·        مذاهب و ادیان همه بدون استثناء، منکر سوبژکتیویته (فاعلیت، مولدیت، خلاقیت، آدمیت) انسان اند.

·        نماینده آنتی هومانیسم اند.

·        به همین دلیل، جنبش هومانیستی، جنبشی ماهیتا ضد مذهبی است.

·        دفاع از انسان عملا به معنی نفی خدا ست.

4

اوست آن كسى كه آنچه را که در زمين است،

همه را

براى شما آفريد.

 سپس به  آفرينش‏  آسمان پرداخت، و هفت آسمان را استوار كرد

و او به هر چيزى دانا ست.

·        خدا در این آیه، ضمنا دیالک تیک داد و ستد را به شکل دیالک تیک توانگر و گدا بسط و تعمیم می دهد:

·        خدا به عبارت دیگر، «داد» خود به گدا (انسان) را یکی پس از دیگری برمی شمارد تا «ستد» درخوری طلب کند.

·        رفتار خدا با انسان انعکاس آسمانی ـ انتزاعی رفتار توانگران با گدایان است.

4

اوست آن كسى كه آنچه را که در زمين است،

همه را

براى شما آفريد.

 سپس به  آفرينش‏  آسمان پرداخت، و هفت آسمان را استوار كرد

·        خدا در این آیه علاوه بر اینها همه، منکر روند تولید در جامعه و جهان است:

·        «هر آنچه که در زمین است و ارزش مصرفی برای انسان دارد»، نه مائده آسمانی، بلکه نتیجه دسترنج توده مولد و زحمتکش است.

·        خدا در این آیه فونکسیون تولیدی بشریت را نفی و انکار می کند.

5

اوست آن كسى كه آنچه را که در زمين است،

همه را

براى شما آفريد.

 سپس به  آفرينش‏  آسمان پرداخت، و هفت آسمان را استوار كرد

و او به هر چيزى دانا ست.

·        فقدان پیوند منطقی میان دعاوی این آیه نیز آشکار است:

·        خلق نعمات زمینی و هفت آسمان کذائی چه ربطی به وقوف مطلق خدا بر همه چیز دارد؟

·        خدا و یا به عبارت دقیقتر، رسول طبقه حاکمه در این آیه به تهدید توده می پردازد.

·        خدا در دل توده بذر بیم می افشاند.

·        خدا و یا طبقه حاکمه برده دار بدین طریق، آرامش روحی و روانی توده را تخریب می کند.

·        در نتیجه توده ترس زده پس از خوردن جرعه ای آب حتی دست به درگاه خدا بلند می کند و شکر او را به جا می آورد.

6

·        شیخ شیراز ـ نماینده ایده ئولوژیکی اشرافیت بنده دار و فئودال و روحانی ـ در این زمینه سنگ تمام می گذارد و حتی بری تنفس مالیات تعیین می کند:

·        او برای هر نفسی که فرو می رود و بر می آید، دو سپاس تعیین می کند و چون انسان از عهده اینهمه سپاس بر نمی آید، بدهکار مادام العمر می ماند.

·        گدا وارگی بشریت بدین طریق بتون ریزی می شود.

·        بشریت به مثابه گدا به دنیا می آید و به مثابه گدا دار وحشت انگیز دنیا را ترک می گوید.

·        آنتی هومانیسم قرآن در آیه بعدی روشن تر از این آیه عیان می گردد.

ادامه دارد.