۱۳۹۴ مرداد ۲۹, پنجشنبه

سیری در شعری از محمد رضا شفیعی کدکنی (4)

پژواک فریاد 
اثری از الوارو سیکوه ئیروز 

تحلیلی از 
یدالله سلطانپور

پژواک
دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی
 


به پایان رسیدیم، اما
نکردیم آغاز
فرو ریخت، پرها
نکردیم پرواز


ببخشای
ای روشن عشق، بر ما
ببخشای


ببخشای اگر صبح را
ما به مهمانی کوچه
دعوت نکردیم


ببخشای
اگر روی پیراهن ما
نشان عبور سحر نیست


ببخشای ما را
اگر از حضور فلق
روی فرق صنوبر
خبر نیست.


نسیمی
گیاه سحرگاه را
در کمندی فکنده است و
تا دشت بیداری اش می کشاند 


و ما کمتر از آن نسیمیم: 
در آن سوی دیوار بیمیم

ببخشای ای روشن عشق 

بر ما ببخشای
 

به پایان رسیدیم 
اما 
نکردیم آغاز 
فرو ریخت، پر ها 
نکردیم پرواز

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر