از یاد رفته

فروغ فرخزاد

(۸ دی، ۱۳۱۳ ـ ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵)

 از یاد رفته

·      یاد بگذشته به دل ماند و دریغ

·      نیست یاری که مرا یاد کند

·      دیده ام، خیره به ره ماند و نداد

·      نامه ای تا دل من شاد کند

·      خود ندانم چه خطایی کردم

·      که ز من رشته ی الفت بگسست

·      در دلش جایی اگر بود مرا

·      پس چرا دیده ز دیدارم بست

·      هر کجا می نگرم باز هم اوست

·      که به چشمان ترم خیره شده

·      درد عشق است که با حسرت و سوز

·      بر دل پر شررم چیره شده

·      گفتم از دیده چو دورش سازم

·      بی گمان زودتر از دل برود

·      مرگ باید که مرا دریابد

·      ور نه دردی است، که مشکل برود

·      تا لبی بر لب من می لغزد

·      می کشم آه که کاش این او بود

·      کاش این لب که مرا می بوسد

·      لب سوزنده آن بدخو بود

·      می کشندم چو در آغوش به مهر

·      پرسم از خود که چه شد آغوشش

·      چه شد آن آتش سوزنده که بود

·      شعله ور در نفس خاموشش

·      شعر گفتم که ز دل بر دارم

·      بار سنگین غم عشقش را

·      شعر، خود جلوه ای از رویش شد

·      با که گویم ستم عشقش را

·      مادر، این شانه ز مویم بردار

·      سرمه را پاک کن از چشمانم

·      بکن این پیرهنم را از تن

·      زندگی نیست بجز زندانم

·      تا دو چشمش به رخم حیران نیست

·      به چه کار آیدم این زیبایی

·      بشکن این آینه را، ای مادر

·      حاصلم چیست ز خودآرایی

·      در ببندید و بگویید که من

·      جز از او از همه کس بگسستم

·      کس اگر گفت:

·      « چرا؟»

·       باکم نیست

·      فاش گویید که عاشق هستم

·      قاصدی آمد اگر از ره دور

·      زود پرسید که پیغام از کیست

·      گر از او نیست بگویید:

  «آن زن

·      دیر گاهی است در این منزل نیست.»

پایان