۱۳۹۳ آبان ۲۴, شنبه

سیری در تندیسی (1)


سرچشمه:
صفحه فیسبوک
میشله جم 
مسعود بهبودی  

میم

چه برداشتی بعضی ها از این تندیس دارند؟

میشله جم

 در نگاه اول، بلافاصله متوجه می شویم که
این تندیس مادر و کودک است.
مادری که ظاهرا به کودک شیر می دهد.
مادر اما از درون تهی می شود.

 انحنای بدن و شکم، زنانه است
و از لطافت زنانه حکایت دارد.
اما عضلات دست مادر
 ـ برای اینکه تکیه گاه کودک باشد ـ
قوی تر و خشن تره.

 آرامش کودک ـ با توجه به در دست و پای او ـ چشمگیر است.

دلیل این آرامش جسمی و روحی و روانی این است که
 او در آغوش مادر خویش است.
 و فرم گردن مادر
دال بر جمعیت حواس (حواسجمعی)  مادر
نسبت به خطرات محیط است
به نیت مراقبت مطلق از کودک.
نتیجه اینها همه تأمین مأمن مطمئن
 و آرامش جسمی و روحی و روانی
برای کودک است.

میم

تحلیل شاهکار هم به همین می گویند:
ما اگر زور تمامنیاکانی می زدیم
از ارائه یکصدم این درک ژرف، ناتوان می ماندیم.

عمر جام و جم دراز باد
که به میدان تنگ و محدود دید ما
وسعت فوق العاده ای بخشید.

خدا وقتی دراکه قسمت می کرد
امثال ما را بکلی از قلم انداخته است.
پشه هلنیستی نصیبش باد!

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر