۱۳۹۳ آبان ۴, یکشنبه

دایرة المعارف فلسفه بورژوائی واپسین (196)

اثری از مجید افسر
پروفسور دکتر هانس هاینتس هولتس   
فصل ششم
متافیزیک
برگردان شین میم شین

بخش ششم
فریدریش نیچه

 هیتلر در بازدید از آرشیو نیچه و خواهر نیچه 
فریدریش نیچه (1844 ـ 1900)
فیلسوف، شاعر و فیلولوگ کلاسیک آلمانی
از مؤسسین اگزیستانسیالیسم و ایراسیونالیسم (خردستیزی)
از مهمترین فلاسفه بورژوائی واپسین

·        از انکار هندی واره ی حیات توسط شوپنهاور و هارتمن تا وارونه سازی ارزیابی حیات و تأیید درد به مثابه نشانه ی نیروی اراده توسط نیچه، فاصله به اندازه گامی حتی نیست.
·        فریدریش نیچه این فاصله را طی می کند و به این تغییر ارزیابی جامه عمل می پوشاند.

1
·        فریدریش نیچه پسیمیسم (بدبینی)  را مورد تأیید قرار می دهد، پسیمیسمی که نهایتا به جهان نگری بشر ستیز (تحقیر بشر) ختم می شود.
·        راجع به منشاء مبتنی بر تردید انتقادی ـ فرهنگی بر جهان بورژوائی متافیزیک نیهلیسم و اراده به قدرت، مراجعه کنید به
·        (هانس هاینتس هولتس، «شورش ماجراجویانه»، ص 31 ـ 113)  

·        راجع به سمتگیری انتقادی ـ فرهنگی نیچه جوان و ریشه های اجتماعی آن، مراجعه کنید به
·        (اشمیت، «متنی بی اتمام برای اندیشندگان»، سال 1982)

2
·        تردید بر جهان می تواند به اراده به قدرت استحاله یابد، به تسخیر جهان و ساختن آن بر اساس  ذهنیت خویش استحاله یابد.

3
·        وحدت جهان در این صورت فقط به مثابه معنای سوبژکتیو تجربه می شود که با درد فرد در گذر از این معنا تشکیل می گردد:
·        « پرورش درد ، پرورش درد بزرگ!
·        خبر ندارید که همین درد است که تعالی های تاکنونی بنی بشر را پدید آورده است؟
·        آن هیجان روحی در بدبختی که منبع قدرت و قوت شما ست.
·        رعشه شما در لحظات سقوط  بزرگ به قهقرا، راه جوئی و دلیری شما در تحمل بدبختی، مقاومت شما در مقابل بدبختی،  ابراز بدبختی و سوء استفاده از بدبختی و هر آنچه که به مثابه عمق، راز، نقاب، جان، ترفند به شما اهدا شده است، مگر تحت درد و تحت پرورش درد بزرگ به شما اهدا نشده است؟
·        بشر خالق و مخلوق همزمان است:
·        در بشر مواد، قطعات، زواید، گِل، گه، جنون، هرج و مرج هست.
·        در بشر اما ضمنا خالق، سازنده، پتک، سختی، تماشاچیت ـ خدائیت و روز هفتم هست.»
·        (نیچه، «مجموعه آثار»، جلد 2، ص 689)  

4
·        شالوده ی تشکیل معنای سوبژکتیو با توسل به بشر خالق اما بی معنائی جهان تخریب و فاجعه است که بشر مخلوق بدان تعلق دارد و تحت تابعیت آن قرار دارد و به همین دلیل موجود دردمندی می ماند:
·        «خود حیات، بار آوری ابدی آن و بازگشت آن عذاب را، تخریب را و اراده به نابودی را مشروط می سازد.
·        حدس ما بر آن است که مسئله ناشی از معنای درد است، چه معنای مسیحی درد و چه معنای تراژیک (مصیبتی) درد.

الف
·        در مورد اول، معنا راهی به سوی وجود مقدس خواهد بود.  

ب

·        در مورد دوم، وجود برای توجیه درد غول آسا، به اندازه کافی مقدس خواهد بود.

·        (مثلا برای برپا داشتن کوره های آدم سوزی  و برای بر افروختن جنگ های جهانی. مترجم)  

·        بشر قوی اراده  به استقبال شدیدترین دردها می رود.»
·        (همانجا، ص 773)    

5

·        اینجا می توان رد پای فکری ادوارد فون هارتمن را دید:
·        «وحشت از وجود» را.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر