سرچشمه:
صفحه فیسبوک
محمد هادی شاکری
گاف
سنگزاد
1
·
این ادعای ساراماگو
تردید انگیز است:
·
آدمی اگر نه کودک
و یا ابله، بلکه آدم باشد، قاعدتا باید معنی حرف دهنش را بفهمد.
·
در این صورت به مواجه
شدن با کسی احتیاجی ندارد.
2
·
سخن اصولا قبل از
اینکه بر زبان جاری شود، در کارخانه مغز، اندیشیده می شود و چون اندیشیده می شود،
فهمیده می شود.
·
سخنور اصولا به
معنای سخن خود واقف است.
3
·
اشکالی که می
تواند وجود داشته باشد، فقر و یا غنای گنجینه واژه های ( مفاهیم) او ست و توان و
ناتوانی او در فرمولبندی دقیق جمله های (احکام) خویش.
·
او در این صورت نیز
به معنی حرف خویش واقف است، ولی مستمع ممکن است که معنی سخن او را درست و دقیق
درنیابد و سوء تفاهم پیش آید.
·
به همین دلیل، آموزش
مفاهیم، تعریف دقت مند آنها واستاندارد
کردن آنها و رسم و روال جمله سازی، ضرورت مبرم دارد.
4
·
این جمله
ساراماگو را می توان به تجربه تأیید کرد:
·
اگر کسی شیوه
رفتار آدمی را داشته باشد، آدمی با تماشای رفتار مشابه خویش در آئینه دیگری، به
کیفیت نازل و یا عالی آن پی می برد و در نتیجه می تواند در رفتار خود تجدید نظر
کند:
·
آن را تصحیح و یا
تقویت و تحکیم کند.
·
ولی یافتن کسی که
به اصطلاح «از جنس خود آدمی باشد»، دشوار است.
·
مادران و پدران
اما می توانند در آئینه کودکان خود به تماشای رفتار خود بپردازند.
·
چون کودکان اغلب
مادر ـ پدر خود را تقلید می کنند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر