بوی بهار

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)  

خون سیاوش

(۱۳۴۱)

·        مادرم گندم درون آب می ریزد

·         پنجره بر آفتاب گرمی آور می گشاید

·        خانه می روبد، غبار چهره آیینه ها را می زداید

·        تا شب نوروز

·        خرمی در خانه ما پا گذارد

·        زندگی برکت پذیرد، با شگون خویش

·        بشکفد در ما و سر سبزی برآرد

·        ای بهار، ای میهمان دیر آینده  

·         کمکمک این خانه آماده است

·        تکدرخت خانه ی همسایه ما هم

·        برگ های تازه ای داده است
 

·        گاهگاهی هم

·        همره پرواز ابری در گذار باد

·        بوی عطر نارس گل های کوهی را

·        در نفس پیچیده ام آزاد

·        این همه می گویدم هر شب

·        این همه می گویدم هر روز

·        باز می آید بهار رفته از خانه

·        باز می آید بهار زندگی افروز

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان