تجسم (واگذاری، صرفنظر، وقف) (4) (بخش آخر)

تجسم

اثری از الفرد هردیکا

پروفسور دکتر ورنر شوفن هاور

 پروفسور دکتر مانفرد بور

برگردان شین میم شین

III

مقوله ی تجسم در فلسفه کلاسیک آلمان

3

تجسم در فلسفه فویرباخ

 آرامگاه لودویگ فویرباخ (1775 ـ 1833)

فیلسوف ماتریالیست آلمانی

از کلمات قصار او:

اخلاق حقیقی، «سعادتمندی من را بدون سعادتمندی تو برسمیت نمی شناسد.»

راه برقراری هارمونی (هماهنگی) میان تکلیف و سعادت و یا راه انطباق منافع فردی 

بر منافع دیگران (منافع من بر منافع تو)، در «عشق به توده» (در عشق به منافع عامه) است!

·        در فلسفه ماتریالیستی فویرباخ، مقوله تجسم در رابطه ی مستقیم و بیواسطه ای با مسائل اصلی آن فلسفه قرار دارد که فویرباخ با انتقاد آنتروپولوژیکی از مذهب و فلسفه گمانورز قصد آزاد سازی انسان از این تجسم بخشیدن به ماهیت خویش را دارد.

·        فویرباخ بر فرم ایدئالیستی مقوله تجسم که قبل از او در فلسفه کلاسیک بورژوائی آلمان رایج بوده، غلبه می کند.

·        او تجسم «من» و یا تجسم روح را با تجسم انسان محسوس و روحی جایگزین می سازد و هنوز نه با انسان شیئی ـ عملی.

IV

تجسم در فلسفه مارکس

1

·        مارکس برای تدوین تئوری ماتریالیستی ـ دیالک تیکی سوبژکت ـ ابژکت، نظریات حاصله از نقد ماتریالیستی فلسفه هگل، بوسیله فویرباخ را به خدمت می گیرد.

2

·        مارکس تجسم را در انتقاد از فرماسیون اجتماعی کاپیتالیستی بمثابه فرم تاریخی شیئیت یابی انسان در روند کار مطرح می سازد:

الف

·        «تولید مبتنی بر ارزش مبادله... اساسا عبارت است از مبادله کار شیئیت یافته ـ بمثابه ارزش مبادله ای ـ با کار زنده ـ بمثابه ارزش مصرفی.

ب

·        و یا به عبارت دیگر تولید مبتنی بر ارزش مبادله عبارت است از رفتار کار نسبت به  شرایط عینی خود و لذا نسبت به عینیتی که  خود بمثابه مالکیت غیر پدید آورده است:

·        تجسم کار.»

·        (مارکس، گروندریسه ص 414)

·        مراجعه کنید به بیگانگی در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان