پروفسور دکتر ورنر هوفمن
برگردان میم حجری
فصل
چهارم
فنومنولوژی
استالینیسم شوروی
بخش
اول
پراتیک
قدرت (حکومت)
عرصه
دوم
رابطه
«پیشاهنگ» پرولتری با «متحدین» اجتماعی
·
تئوری «وحدت» احزاب
مارکسیستی در مانیفست حزب کمونیست در سال 1848
میلادی به اختصار و به شرح زیر مطرح می شود:
1
·
«کمونیست ها در سراسر جهان
از هر جنبش انقلابی علیه وضع اجتماعی و سیاسی حاکم پشتیبانی می کنند.
·
آنها در کلیه این جنبش ها مسئله مالکیت را بمثابه مسئله
اصلی جنبش مورد تأکید قرار می دهند.»
·
(مارکس و انگلس، «کلیات»،
جلد 4، ص 493)
2
·
این بدان معنی است که کمونیست ها از سوئی، از جنبش های
ماقبل پرولتری (جنبش های بورژوائی و دهقانی) پشتیبانی می کنند و از سوی دیگر، استقلال
و خود مختاری معنوی و استراتژیکی حزب خود را برای وظایف پیش راننده انقلاب، یعنی
برای وظایف سوسیالیستی واقعی انقلاب حفظ می کنند و وقتی که گروه های اجتماعی دیگر
به آماج مطلوب خود رسیده اند (و از نفس افتاده اند. مترجم)، این وظایف را مطرح می
سازند.
3
·
این طرح اساسی است، که بنیانگذاران سوسیالیسم علمی توسعه
داده اند و بر طبق درک خود، مبنی بر اینکه همه جا باید نخست انقلاب بورژوائی پیروز
شود تا بعد از آن، انقلاب پرولتری بتواند شروع شود.
4
·
لنین این طرح را در مورد روسیه دقیقتر تعیین می کند.
· (لنین، «حزب طبقه کارگر و
دهقانان» (1901)، «چه باید کرد؟» (1902)، «دو تاکتیک سوسیال ـ دموکراسی در انقلاب دموکراتیک»،
1905)
5
·
بعدها نبرد علیه فاشیسم ضربان جدیدی بدان می بخشد:
·
اندیشه «جبهه ملی» که در کنگره هفتم انترناسیونال سوم در
سال 1935 میلادی به نکته برنامه ای مهمی ارتقا می یابد، در اسپانیا و فرانسه برای
مدتی جامه عمل می پوشد.
6
·
تئوری «وحدت» ـ سرانجام ـ بعد از جنگ برای استراتژی
احزاب مارکسیستی، از سوئی در «جمهوری های خلقی» و از سوی دیگر در کشورهای تحت
استعمار و در حال توسعه جهان و بطور کلی در کشورهائی که اکثریت جمعیت آنها را دهقانان
تشکیل می دهند، از اهمیت بزرگی برخوردار بوده است.
7
·
اکنون در عرصه های زیر، طرح «وحدت» با پراتیک
استالینیستی در تضاد جدی قرار می گیرد:
عرصه اول بروز تضاد
1
·
اعمال زور برای دسته جمعی کردن کشاورزی در مرحله گذار به
دوره برنامه ریزی، در درون دولت شوروی تأثیری با عواقب بسیار وخیم و سنگین بجا می
گذارد.
2
·
بدنبال آن، سیستمی از تحویل فراورده های کشاورزی، که
تابع کولخوزها بوده اند، دایر می شود.
·
سیستمی که شباهت غریبی به خراجگذاری دارد.
3
·
لنین امیدوار بود که همپیوندی ضرور اقتصادهای دهقانی
کوچک و تشکیل اتحادیه های دهقانی با راندمان تولیدی بالا، در نتیجه کار اقناعی
مبتنی بر صبر و حوصله در دهات تحقق یابد:
الف
·
«مقام پرستان و
ماجراجویانی به دامن ما آویخته اند که خود را کمونیست می نامند، زیرا کمونیست ها
به قدرت رسیده اند.
ب
·
چنین کسانی که فکری جز پست و مقام در سر ندارند، در دهات
دست به زورگوئی می زنند و فکر می کنند که کار خوبی انجام می دهند.
ت
·
ما نباید فراموش کنیم که هر زیاده روی، هر کار نسنجیده،
هر تصمیمگیری شتابزده چه صدماتی می تواند به بجا گذارد.
پ
·
عمل مبتنی بر زورگوئی در اینجا (در دهات) بمعنی فرود
آوردن تبر بر ریشه امر است.»
·
(لنین، «مجموعه آثار»، جلد
29، ص 195)
4
·
(مراجعه کنید به درخواست لنین
مبنی بر «قدرت سرمشق»، که دهقانان کوچک را می بایستی بر آن دارد که «به خاطر خیر
خویش به کلکتیف ها و به واحدهای کشاورزی بزرگ بپیوندند، که با ماشین آلات کار می
کنند.»
·
(طرح آغازین تزهائی راجع
به مسائل کشاورزی برای کنگره دوم بین الملل دوم کمونیستی. 1920،
·
لنین، «مجموعه آثار»، جلد 31، ص 150، جلد 33، ص 70)
5
·
اما در دسته جمعی کردن کشاورزی، برعکس (این امر البته
دلایل اقتصادی داشته)، وحدت اقتصادی میان «شهر» و «ده» که در دوره سیاست اقتصادی
جدید (نپ) در سال 1921 میلادی، در مد نظر قرار داشت، برای مدتی طولانی مختل می شود.
·
(ورنر هوفمن، «قانون کار اتحاد
شوروی»، ص 9، 25)
6
·
با دسته جمعی کردن اجباری واحدهای دهقانی، در عین
حال، همان وضع سازمان یافته در ایام جنگ
داخلی برقرار شده بود و می بایستی بزودی بر سرتاسر جامعه بسط داده شود و در کار
اجباری توده ای و در روندهای ترور سال های 30 میلادی به اوج رسد.
7
·
این مناسبات با تز استالین، مبنی بر اینکه در «دیکتاتوری
پرولتاریا» مبارزه طبقاتی ضرورتا تشدید می شود، انطباق داشت.
8
·
به قول گئورگ لوکاچ با این کار، «متدهای ایام جنگ داخلی
به شکل یک وضع دائمی ـ بطور غیر مجاز ـ تعمیم داده می شود».
9
·
چنین کاری به معنی «تجلیل انتزاعی ـ دگماتیکی از وضع جنگ
داخلی، بمثابه آلترناتیوی برای اوپورتونیسم و سرمایه داری بوده است.»
·
(گئورگ لوکاچ، «بحث میان
چین و شوروی»، تذکرات نظری و فلسفی، 1963، ص 583 و 585)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر